Τι έμεινε από τα Χριστούγεννα ;

                                                                             

Σε λίγες ημέρες θα υποδεχθούμε τον νέο χρόνο. Ο χρόνος αλλάζει ,η ανθρώπινη σκέψη όμως όχι! Αυτές τις Άγιες Ημέρες, προσπαθήσαμε ο καθένας ξεχωριστά να βιώσουμε το μήνυμα της ενανθρωπήσεως του Θεανθρώπου στην καθημερινότητα μας. Ωστόσο, αποτελεί κοινή διαπίστωση ,πως τα φετινά Χριστούγεννα έφθασαν και παρήλθαν χωρίς να το καταλάβουμε.

Ο λαός μας υποφέρει. Ο καθένας από εμάς έχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της καθημερινότητας του , αναλώνεται στην προσπάθεια εξευρέσεως λύσεων στα καθημερινά προβλήματα που ανακύπτουν. Πριν κάποια χρόνια, τα σπίτια φωτίζονταν υπερβολικά τις νύχτες συναγωνιζόμενο το ένα με το άλλο , στην φωταγώγηση.

    

Φέτος, ελάχιστα φώτα να θυμίζουν σε εκείνους που χρειάζονται σχετικές αποδείξεις πως ήρθαν τα Χριστούγεννα. Πάραυτα όμως, άλλος πολύ και άλλος λίγο, ζήσαμε τις Άγιες Ημέρες. Και τώρα που τα Χριστούγεννα πέρασαν, ίσως είναι ευκαιρία να διερωτηθούμε τι έμεινε από αυτά. Κάποιοι ίσως πουν, με τι διάθεση να ζήσουμε τα Χριστούγεννα;  Όμως, τελικά τι σημαίνει Χριστούγεννα ,αν δεν έχεις ελπίδα; Πως μπορείς να συνεχίσεις την ζωή σου , αν δεν έχεις ελπίδα;  Τα Χριστούγεννα , παραμένουν στις καρδιές όλων όσων δεν παύουν να ελπίζουν! Παραμένουν , στην σκέψη όλων όσων συνεχίζουν να πιστεύουν πως δεν είναι μόνοι πάνω στην γη, πως δίπλα τους υπάρχει κάποιος που τους χρειάζεται, που απλώνει το χέρι ζητώντας βοήθεια.

    

Τα Χριστούγεννα παραμένουν στις ψυχές όλων όσων και φέτος δεν αναζήτησαν τον Χριστό μέσα στα φώτα του κόσμου , αλλά μέσα στο σκοτάδι του κόσμου, που έρχεται να απομακρύνει Εκείνος που είναι , το φως το αληθινόν, το φωτίζων και αγιάζων πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον.  Τι έμεινε από τα Χριστούγεννα, αν σήμερα που εκείνα πέρασαν, συνεχίζουμε να βιώνουμε την απελπισία , την μοναξιά της δικής μας πραγματικότητας;  Εάν , καταφέρουνε να πείσουμε τον εαυτό μας, πως υπάρχει ελπίδα στην ζωή μας, η κάθε ημέρα μας θα είναι πιο ελπιδοφόρα και πιο χαρούμενη από την προηγούμενη. Και κανείς μας δεν πρέπει να ξεχνά πως στον κόσμο αυτό, δεν είμαστε μόνοι.

      

Πάνω από τον καθέναν μας υπάρχει Εκείνος που συνεχίζει να απλώνει το χέρι Του, όταν οι άνθρωποι μας έχουν εγκαταλείψει. Στον κόσμο μας υπάρχει θλίψη. Αλλά γνωρίζουμε πως την θλίψη την απομακρύνει η ελπίδα. Και η ελπίδα είναι ο Χριστός! Εκείνος μπορεί να νικήσει την θλίψη του κόσμου. Εξάλλου ο ίδιος διαβεβαιώνει : "ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον…" ( Ιωαν. 16-33)

                                                                                                                                                                                              π. Θωμάς Ανδρέου