Ο Χριστιανισμός διώκεται …

                                         
                                            

Από την ήσυχη αυτή γωνιά του κόσμου, την ευλογημένη Ελλάδα μας, την Ελλάδα που στενάζει ασφαλώς από όλη αυτήν την οικονομική δυσπραγία, αδυνατούμε να ακούσουμε τις κραυγές αγωνίας , χιλιάδων Χριστιανών που βρίσκονται σε διωγμό ανά τον κόσμο. Κατά καιρούς βέβαια, φθάνουν στα μάτια μας εικόνες φρίκης, που το μόνο που μπορούν να κάνουν πλέον είναι, να συνηθίζει το μάτι σε τέτοιες εικόνες με αποτέλεσμα, η στυγνή δολοφονία ενός η πολλών ανθρώπων να προκαλεί απάθεια…

Ο πλανήτης των πολιτισμένων ανθρώπων, έχει δημιουργήσει παγκόσμια, χιλιάδες οργανώσεις προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων, προστασίας ειδών του ζωικού βασιλείου αλλά αδιαφορεί παντελώς, για το αν καθημερινά σχεδόν, άνθρωποι σφαγιάζονται απάνθρωπα, μεταξύ των οποίων σε πλείστες περιπτώσεις υπάρχουν παιδιά.

Νεομάρτυρες, άνθρωποι που χάνουν την ζωή τους, μόνον και μόνον διότι είναι Χριστιανοί! Και η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί. Παρακολουθεί με ενδιαφέρον τον διαμελισμό της Συρίας, αλλά στην επίτευξη των στόχων, στο βωμό του άνομου κέρδους, σίγουρα θα υπάρχουν και θύματα… Τι πειράζει; Αρκεί να υπάρχει κέρδος… Τα μάτια τους, έπεσαν σίγουρα και στην Ελλάδα. Τα κέρδη είναι πολλά, απλά περιμένουν την ώρα όπου θα προσπαθήσουν να διαιρέσουν  ότι στέκει εμπόδιο στην επίτευξη των σχεδίων τους. Μακάρι να μην το καταφέρουν…

Ο Χριστιανισμός διώκεται. Και επαναλαμβάνονται οι διηγήσεις των παλαιών συναξαρίων των μαρτύρων όλων των εποχών. Εκείνων που στάθηκαν γενναίοι ομολογητές της Πίστεως. Σε μια εποχή που υπάρχουν όπλα, προτιμούν ακόμα να σφαγιάζουν με τα μαχαίρια , δείχνοντας έτσι πως ο θάνατος επιμηκύνεται στο πρόσωπο του μάρτυρα.  Και εμείς, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να παρακολουθούμε… Εκείνοι που μπορούν να παρέμβουν, προτιμούν ίσως να δώσουν χάρη στην ζωή μιας γαλοπούλας και μάλιστα με την τηλεοπτική κάλυψη των μεγαλύτερων τηλεοπτικών δικτύων όταν σε κάποια γωνιά του πλανήτη, πεθαίνουν παιδιά!!!

Μας ανέχεται ακόμα ο Θεός, έως πότε; Για πόσο ακόμα θα συμβαίνει η ανθρωπότητα να δείχνει το απάνθρωπο πρόσωπο της; Για πόσο οι ζωές, εκατοντάδων ανθρώπων, θα είναι κατώτερες στα μάτια της παγκόσμιας κοινότητας και όλων αυτών των οργανισμών που υποτίθεται ότι προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αξία της ανθρώπινης ζωής, από την ζωή μιας τροφαντής γαλοπούλας που αξίζει να ζήσει την μακαριότητα της λιγόζωης ζωής της;  

Και εμείς, θα συνεχίζουμε, μεταξύ καφέ και φαγητού, μέσα από την ‘’ασφάλεια’’ του δικού μας, χαριτωμένου μικρόκοσμου, να βλέπουμε εικόνες φρίκης που μπορούμε να τις ‘’ αλλάξουμε’’ αλλάζοντας απλά κανάλι στο δέκτη της τηλεόρασης του σπιτιού μας, από την ήσυχη αυτή γωνιά του κόσμου…  

                                                                                                 π. Θωμάς Ανδρέου