Το αυριανό Ευαγγέλιο, Κυριακή μετά τα Φώτα, μας προσκαλεί σε μετάνοια. Σκέπτομαι, πως ο καθένας από εμάς μπορεί να βιώσει στην καθημερινή ζωή του αυτό που σημαίνει μετάνοια, δηλαδή, αποδοχή του λάθους. Έκανα λάθος, μετανοώ... Πόσο εύκολο είναι όμως να αποδεχθείς πρώτα πως έκανες λάθος, ώστε στην συνέχεια να έχεις την ευκαιρία να μετανοήσεις;
Αν πάσχει, σήμερα ο κόσμος μας από κάτι, αυτό δεν είναι τίποτε περισσότερο, από το ότι ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, δυσκολεύεται να αποδεχθεί πως κάνει λάθος. Δεν φταίω εγώ! Έτσι δεν σκεπτόμαστε όλοι; Και εφ΄ όσον δεν φταίω, γιατί να μετανοήσω; Το αποτέλεσμα αυτής της νοοτροπίας είναι ο καθένας , στον δικό του μικρόκοσμο, την έννοια του λάθους να την ωραιοποιεί σε βαθμό που να μπορεί να την εξαλείψει. Ότι δεν βλέπουμε, δεν μας ενοχλεί. Αρκεί να μην το βλέπουμε στον εαυτό μας....
Πόσο, διαφορετική θα ήταν πραγματικά η ζωή μας, αν μπορούσαμε να αποδεχθούμε τα λάθη μας ώστε στην συνέχεια να προσπαθήσουμε να επανορθώσουμε; Αναζητούμε τον Θεό ώστε να τον απορρίψουμε όταν τον βρούμε. Αναζητούμε να βρούμε τον συνάνθρωπο έτσι όπως τον θέλουμε και τον απορρίπτουμε ,όπως ακριβώς είναι... Θέλω αυτή η μετάνοια, να γίνει στην ζωή μου ,τρόπος ζωής! Θέλω να μπορέσω να μετανοήσω ,για να επανορθώσω. Μετανοώ λοιπόν προς τον θεό και επανορθώνω προς τον συνάνθρωπο μου.
Μετανοώ, γιατί δεν μπορώ να σε αποδεχθώ στην ζωή μου Κύριε, Μετανοώ, γιατί αφού δεν μπορώ να δεχθώ Εσένα, δεν μπορώ να δεχθώ κανέναν! Μετανοώ, γιατί τα μάτια μου βλέπουν αυτό που θέλουν να δουν και τα ίδια μάτια ζητούν και από τους άλλους να δουν το ίδιο... Μετανοώ, γιατί ο κόσμος γύρω μου είναι ο κόσμος μου και μέσα σε αυτόν τον κόσμο κυριαρχώ και δεν κυριαρχείς.... Μετανοώ, γιατί δεν μπορώ να δεχθώ πως κάνω λάθος, στις σχέσεις μου με τους άλλους ανθρώπους. Μετανοώ, γιατί σε αναζητώ όταν Σε χρειάζομαι και σε απορρίπτω όταν αισθάνομαι πως δεν Σε έχω καμία ανάγκη. Μετανοώ, γιατί Σε φωνάζω κοντά μου, όταν όλοι με έχουν εγκαταλείψει, όταν τα χέρια που πίστευα πως με κρατούσαν απομακρύνθηκαν από κοντά μου.
Μετανοώ, γιατί όπως θέλω Εσένα Κύριε, έτσι θέλω και τους ανθρώπους γύρω μου : να έρχονται όταν τους ζητώ και όταν τους το ζητώ πάλι να φεύγουν....Μετανοώ, γιατί την αμαρτία την έκανα δική μου από την στιγμή που δεν Σε είδα στα πρόσωπα όλων όσων είναι γύρω μου. Μετανοώ, γιατί αποζητώ στιγμές του παρελθόντος που πέρασαν από μπροστά μου, χωρίς ποτέ να μπορέσω να τις κρατήσω μέσα μου... Και στην ώρα της δικής μου μετάνοιας, έλα Εσύ Κύριε κοντά μου κράτησε με από το χέρι και δείξε μου την πορεία της δικής μου επανόρθωσης....
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου