Ο Γέροντας της Μαγνησίας...

Ένας αγαπημένος Άγιος εορτάζει την 10η Φεβρουαρίου εκάστου έτους. Μία σεβασμία ασκητική μορφή που παρά το βάρος των πολλών χρόνων, ακτινοβολεί από την Χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Χαράλαμπος, είναι από τους γηραιότερους μάρτυρες του Χριστιανικού Συναξαρίου που σε βαθύτατο γήρας μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού με φρικτά μαρτύρια.  Στο πέρασμα των αιώνων, η Εκκλησία ανέδειξε μάρτυρες κάθε ηλικίας , από βρέφη που αφηρπάγησαν από τις αγκαλιές των μανάδων τους, έως και σεβάσμιους γέροντες που σύρθηκαν στο μαρτύριο μόνον και μόνον επειδή ήταν Χριστιανοί.

Ο Άγιος, γεννήθηκε στην Μαγνησία της Μικράς Ασίας περίπου το 90 μ.Χ. Αφιέρωσε την ζωή του στην Διακονία του Κυρίου Ιησού Χριστού, λαμβάνοντας την Χάρη της Ιεροσύνης και διακονώντας ως Πρεσβύτερος την τοπική Εκκλησία.  Έζησε στα χρόνια των μεγάλων διωγμών κατά της Χριστιανικής Πίστεως, χρόνια κατά τα οποία ανεδείχθησαν οι μεγαλύτεροι Μάρτυρες της Χριστιανικής Εκκλησίας, που επί είκοσι και πλέον αιώνες διασαλπίζουν με την διηνεκή παρουσία τους, στην συνείδηση του Χριστιανικού πληρώματος ότι η Εκκλησία, διωκομένη νικά! Οι μεν διώκτες Της, χάθηκαν στην λήθη της Ιστορίας, οι δε Μάρτυρες συνεχίζουν να ζουν, μέσα από μεγαλοπρεπείς Ιερούς Ναούς, μέσα από Άγιες Εικόνες, μέσα από την ευλάβεια των Χριστιανών προς εκείνους! Ο Άγιος, διακόνησε με πνεύμα αυτοθυσίας, τον Θεό και το πλάσμα του Θεού, τον άνθρωπο. Η σεβάσμια μορφή Του, η υποδειγματική βιωτή του και η φιλανθρωπία του, σήμαναν ιερό συναγερμό στις καρδιές των Χριστιανών, που αντλούσαν δύναμη από τον ίδιο, ώστε να παραμένουν στέρεοι στην πίστη του Χριστού, ακόμα και αν αυτό θα σήμαινε πως θα έχαναν την ζωή τους. Ο Άγιος, ακούραστος παρά το βαθύ γήρας του, ήταν 113 ετών, δεν δίσταζε καθημερινά να ενισχύει τους Χριστιανούς. Γνώριζε ότι αργά η γρήγορα θα έφθανε και ο ίδιος στο μαρτύριο. Όμως, είναι δυνατόν για τον αληθινό Χριστιανό, να υπάρχει κάτι που μπορεί να σταθεί πιο υψηλά από την αγάπη του για τον Χριστό; Ο Απόστολος Παύλος υπενθυμίζει :''τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἤ στενοχωρία ἤ  διωγμός ἤ λιμός ἤ γυμνότης ἤ κίνδυνος ἤ μάχαιρα;'' (Ρωμ. 8-35) . Δεν άργησε λοιπόν να φθάσει η στιγμή, κατά την οποίαν ο Άγιος οδηγήθηκε ενώπιον του Επάρχου της πόλεως Λουκιανού, ενός σκληρότατου ανθρώπου που σκοπό είχε να εξαφανίσει κάθε Χριστιανό, από την πόλη του. Μπροστά στον Έπαρχο, ο Άγιος ομολόγησε με θάρρος την πίστη του στον Χριστό.Ακόμα και όταν ο ειδωλολάτρης Έπαρχος τον απείλησε με φρικτά μαρτύρια, ο Γέροντας της Μαγνησίας Πρεσβύτερος του επανέλαβε πως τίποτε δεν θα μπορούσε να τον κάνει να απαρνηθεί τον Χριστό μας. Του υπενθύμισε ακόμα πως στην ηλικία των 113 ετών που βρισκόταν θα έπρεπε να έχει κοιμηθεί προ πολλού και ο θάνατος, ήταν κάτι για το οποίον ήταν προετοιμασμένος. Βλέποντας ο αιμοδιψής τύραννος την άρνηση του Σεβασμίου Γέροντα να απαρνηθεί τον Χριστό, έδωσε αμέσως εντολή να τον υποβάλλουν σε φρικτά μαρτύρια που ανθρώπινος νους δεν μπορεί να συλλάβει. Τον έγδαραν ζωντανό αφαιρώντας μεγάλα τμήματα του δέρματος του από την μαρτυρική κεφαλή του και άλλα που και η περιγραφή τους ακόμα δημιουργεί τρόμο σε εκείνον που τα ακούει. Η καρτερία του μπροστά στο συνεχιζόμενο μαρτύριο αλλά περισσότερο η Πίστη του στον Χριστό, έγινε αιτία να πιστέψουν και άλλοι που παρακολουθούσαν το μαρτύριο του Μάρτυρος, να ομολογήσουν τον Χριστό και να θανατωθούν με εντολή του Επάρχου, μεταξύ των οποίων και οι δήμιοι του Αγίου, Πορφύριος και Βάπτος. Πριν η ψυχή του, εγκαταλείψει το μαρτυρικό και πολύπαθο σώμα του για να οδηγηθεί στα χέρια του Θεού, ο Άγιος ζήτησε από τον Χριστό να του δωρίσει: ''Σε όποιο τόπο βρεθή τεμάχιο από το λείψανόν μου και σ’ όποια χώρα γιορτάζουν το μαρτύριό μου, να μην γίνη εκεί ποτέ πείνα, ούτε πανώλης που θα θανατώνη τους ανθρώπους πρόωρα. Ούτε πονηρός άνθρωπος που να βλάπτη τους καρπούς, αλλά να είναι σ’ αυτόν τον τόπον ειρήνη σταθερή, ψυχών σωτηρία και σωμάτων θεραπεία. Να είναι αφθονία σίτου, οίνου, ελαίου, τετραπόδων και άλλων χρησίμων πραγμάτων.  ( Αρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλόπουλου, '' Ο Άγιος Χαράλαμπος'' εκδ. Ορθοδόξου Τύπου- Αθήναι)  Τα τίμια Λείψανα Του, αποτελούν πηγή ευλογίας και χάριτος. Στην Νέα Ηρακλείτσα, στον Ναό της Μεγαλόχαρης, φυλάσσεται τμήμα της Τιμίας Κάρας του Αγίου Χαραλάμπους το οποίον μεταφέρθηκε το 1922, από τους πρόσφυγες της παλαιάς Ηρακλείτσας της Ανατολικής Θράκης και τοποθετήθηκε στον Ναό όπου υπάρχει σε ειδική προθήκη σήμερα. 

                                                       

                                                                                                                   π. Θωμάς Ανδρέου  

  Απολυτίκιον. Ήχος δ’.
Ταχύ   προκατάλαβε.

Ως στύλος ακλόνητος της Εκκλησίας Χριστού και λύχνος αείφωτος της οικουμένης σοφέ, εδείχθης Χαράλαμπες. Έλαμψας εν τω κόσμω, δια του Μαρτυρίου, έλυσας των ειδώλων την σκοτόμαιναν, μάκαρ. Διό εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς.