Πολλοί, αρνούνται να πιστέψουν ότι ο διάβολος χρησιμοποιεί τους ανθρώπους...Είναι γνωστό εξάλλου πως αρνούμενος την παρουσία του κακού στην ζωή σου, καθησυχάζεις την συνείδηση σου, όταν σε κάποια στιγμή σε εκείνη, σε ελέγχει για αυτό. Συμφέρει τον διάβολο, οι άνθρωποι να μην πιστεύουν πως υπάρχει... Ένας άνθρωπος υπό την επήρεια του σατανά, ενεργεί με τρόπο που ξεφεύγει από τα πλαίσια της λογικής. Ακούγοντας λοιπόν το όρο ''δαιμονισμένος'' αμέσως το μυαλό μας πάει σε κάποιον που χωρίς την θέληση του κάνει πράγματα παράλογα ,πράγματα τρομακτικά και απίστευτα. Φαινόμενο που συνυπάρχει με τον έκπτωτο άνθρωπο... Όμως είναι μόνο αυτό; Δηλαδή, δαιμονισμένος είναι εκείνος που φρίτει και τρέμει μπροστά στον Τίμιο Σταυρό ουρλιάζοντας και μιλώντας με διάφορες φωνές;
Τελικά δεν νομίζω πως είναι μόνον αυτό. Δηλαδή, η σατανική επιρροή δεν νομίζω πως εκφράζεται μόνον με τον τρόπο αυτόν. Μου διηγήθηκε κάποιος αδελφός κληρικός, πως σήμερα επισκεπτόμενος ένα νοσοκομείο , πέρασε δίπλα του κάποιος άγνωστος σε αυτόν και αφού κοίταξε τον ιερέα, συνέχισε λίγα βήματα και χωρίς να στρέψει το κεφάλι του πίσω, εκστόμισε μια αυτοσχέδια τρομερή βλασφημία απομακρυνόμενος μπροστά στα έκπληκτα μάτια των ανθρώπων που τον άκουσαν...
Είδε τον ιερέα και δαιμονίστηκε! Πως αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις αυτού του είδους την αντίδραση απέναντι σε έναν κληρικό που ούτε γνώριζε και ούτε είχε ξαναδεί ποτέ του! Να θεωρήσεις πως ο άνθρωπος αυτός είχε αντικληρικό πνεύμα, δηλαδή δεν θέλει τους παπάδες; Υπάρχουν πολλοί που δεν θέλουν τους αστυνομικούς. Τολμά κανείς να πάει μπροστά σε έναν αστυνομικό και να βρίσει αυτό που υπηρετεί; Όχι! Γιατί θα έχει να αντιμετωπίσει την έννοια του νόμου, του ανθρώπινου νόμου. Ο άνθρωπος αυτός, την στιγμή εκείνη αντικρίζοντας τον Ιερέα αισθάνθηκε την ανάγκη να βλαστημήσει το όνομα του Αγίου Θεού. Για ποιό λόγο; Τι μπορούσε να κάνει έναν άνθρωπο χωρίς να σεβαστεί τίποτε και κανέναν να εκστομίσει μια τέτοια φρικτή φράση; Ποιόν θα χαροποιούσε αυτό; Σε τι ωφέλησε;
Ο δαιμονισμός ενός ανθρώπου για κάποιους αποτελεί ένα ανεξήγητο φαινόμενο. Ανεξήγητο όπως αυτό που περιέγραψα πιο πάνω. Όταν ακούς έναν άνθρωπο να βλαστημά τον Χριστό και την Παναγία δεν καταλαβαίνεις πως την στιγμή εκείνη άλλος τον καθοδηγεί; Ακούς πως κάποιος δολοφόνησε κάποιον ευρισκόμενος ''εν βρασμώ ψυχής'' όπως λέμε. Τι σημαίνει αυτό; Ποιος καθοδηγεί το χέρι του φονιά να αρπάξει το μαχαίρι και να αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή; Ο ίδιος μετά θα ομολογήσει στο ανθρώπινο δικαστήριο: ''δεν κατάλαβα τι έκανα....'' Ακριβώς όπως ο δαιμονισμένος....
Είναι φοβερή καταδίκη να γίνεται κάποιος θεομάχος. Με τους ανθρώπους μπορείς να τα βάλεις με το Θεό όχι! Θα έρθει η στιγμή που ο βλάστημος θα το καταλάβει, αλλά τότε θα είναι αργά. Το σπίτι του ανθρώπου που βλασφημεί το Όνομα του Αγίου Θεού ,προκοπή δεν βλέπει! Τελικά ο βλάσφημος άνθρωπος είναι ικανός να κάνει τα πάντα! Γιατί αφού δεν φοβάται Θεό, δεν μπορεί να φοβηθεί κανέναν ανθρώπινο νόμο!
π. Θωμάς Ανδρέου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου