Αν και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να εμπλακούν οι ''Ιερατικοί στοχασμοί'' σε θέματα πολιτικής φύσεως , ωστόσο δεν μπορώ να μην γράψω κάποιες σκέψεις. Αυτές τις ημέρες, είδαμε και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε πολιτικούς να ζητούν την ευλογία της Εκκλησίας στην προσπάθεια που κάνουν στις εκλογές. Προκύπτει ένα εύλογο ερώτημα. Γιατί αυτήν την ευλογία την ζητούν πάντοτε προεκλογικά; Την απάντηση νομίζω πως την καταλαβαίνουμε όλοι...
Πολλοί εξ' αυτών που σήμερα επισκέπτονται πρόσωπα της Εκκλησίας, είναι υπέρμαχοι της γνωστής άποψης διαχωρισμού κράτους- Εκκλησίας, την οποία με φανατισμό δημοσίως πάντοτε υποστηρίζουν. Στις προεκλογικές όμως περιόδους, σιωπούν, τουλάχιστον προσωρινά, έως ότου ξανά μετά τις εκλογές επανέλθουν δριμύτεροι εις τα ίδια. Τελικά, με τον δικό τους ανακόλουθο τρόπο, ομολογούν πως έχουν ανάγκη την Εκκλησία. Χαίρομαι όλους όσους είναι ξεκάθαροι στις σχέσεις τους με την Εκκλησία! Αυτούς μην τους φοβάσαι, είναι αληθινοί!
Να ΄΄φοβάσαι'' όσους θυμούνται την Εκκλησία λίγο προ της εκλογικής αναμετρήσεως, γιατί αυτή η ξαφνική ενθύμηση αποδεικνύει περίτρανα πως έχουν μάθει να χρησιμοποιούν τα πάντα για την επίτευξη των στόχων τους ακόμα και αυτά που τον περισσότερο καιρό απορρίπτουν... Η Εκκλησία είναι πάνω από κάθε ιδέα. Η Εκκλησία είναι βίωμα! Και τα βιώματα δεν ξεπερνιούνται όπως οι ιδέες που μπορεί να χαθούν στο βάθος του χρόνου. Καλά κάνουν και ζητούν την ευλογία της Εκκλησίας, μιας και από ΄''Θεού άρξασθαι''. Για πόσο ''κρατάει'' όμως αυτή η ευλογία; Υπάρχουν όρια στον σεβασμό προς την Εκκλησία; Μέσα στους χώρους όλων των πολιτικών παρατάξεων, υπάρχουν άνθρωποι που σέβονται αληθινά την Εκκλησία. Άνθρωποι που έχουν φόβο Θεού, διότι η ευλάβεια και ο σεβασμός, δεν εξαντλούνται μετεκλογικά.
Πάντοτε, σε τέτοιες περιόδους, σκέπτομαι την μορφή του ανεπανάληπτου πρώτου και μάλλον τελευταίου Κυβερνήτου του Έθνους, τον Ιωάννη Καποδίστρια. Η αληθινή του αγάπη για την Εκκλησία φάνηκε όταν ο θάνατος, από αδελφικό χέρι, τον βρήκε έξω από τον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο ξημερώματα όταν πήγαινε στον Ναό σχεδόν πρώτος την ώρα του Όρθρου. Ο Καποδίστριας, πίστευε πως η Εκκλησία, είναι η εγγύηση του Έθνους! Και αυτό το πίστευε μέχρι και τον θάνατο του. Ο ανεπανάληπτος αυτός Ηγέτης, υπήρξε άνθρωπος μεγάλης αρετής! Μιας έννοιας, άγνωστης ίσως στην εποχή μας και μάλιστα σε ανθρώπους που αποζητούν να ποδηγετήσουν έναν ολόκληρο λαό.
Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του πολιτικού πρέπει να είναι η αρετή. Ίσως λοιπόν δεν είναι καθόλου τυχαίο, πως ο φιλόσοφος Αριστοτέλης ορίζει ότι :''τρία δέ τινα χρὴ ἔχειν τοὺς μέλλοντας ἄρξειν τὰς κυρίας ἀρχάς, πρῶτον μὲν φιλίαν πρὸς τὴν καθεστῶσαν πολιτείαν, ἔπειτα δύναμιν μεγίστην τῶν ἔργων τῆς ἀρχῆς, τρίτον δ' ἀρετὴν καὶ δικαιοσύνην ἐν ἑκάστῃ πολιτείᾳ τὴν πρὸς τὴν πολιτείαν''. Δηλαδή, όσοι πρόκειται να γίνουν ηγέτες στις κύριες αρχές, πρέπει να έχουν τρία προσόντα. Πρώτον φιλία προς το καθεστώς (σ.σ. πολίτευμα). Δεύτερον, μεγίστη ικανότητα προς εκτέλεση των έργων της αρχής και τρίτον, αρετή και την αρμόζουσα στο κάθε πολίτευμα δικαιοσύνη ( Αριστοτέλης , Πολιτικά 1309a). Ας ευχηθούμε λοιπόν πρωτίστως ο λαός, να επιλέξει ανθρώπους που θα προσφέρουν στο Έθνος και ασφαλώς η ψήφος του καθενός από εμάς, να συνεισφέρει στην ανάδειξη Ηγετών και όχι ηγετίσκων ...
Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του πολιτικού πρέπει να είναι η αρετή. Ίσως λοιπόν δεν είναι καθόλου τυχαίο, πως ο φιλόσοφος Αριστοτέλης ορίζει ότι :''τρία δέ τινα χρὴ ἔχειν τοὺς μέλλοντας ἄρξειν τὰς κυρίας ἀρχάς, πρῶτον μὲν φιλίαν πρὸς τὴν καθεστῶσαν πολιτείαν, ἔπειτα δύναμιν μεγίστην τῶν ἔργων τῆς ἀρχῆς, τρίτον δ' ἀρετὴν καὶ δικαιοσύνην ἐν ἑκάστῃ πολιτείᾳ τὴν πρὸς τὴν πολιτείαν''. Δηλαδή, όσοι πρόκειται να γίνουν ηγέτες στις κύριες αρχές, πρέπει να έχουν τρία προσόντα. Πρώτον φιλία προς το καθεστώς (σ.σ. πολίτευμα). Δεύτερον, μεγίστη ικανότητα προς εκτέλεση των έργων της αρχής και τρίτον, αρετή και την αρμόζουσα στο κάθε πολίτευμα δικαιοσύνη ( Αριστοτέλης , Πολιτικά 1309a). Ας ευχηθούμε λοιπόν πρωτίστως ο λαός, να επιλέξει ανθρώπους που θα προσφέρουν στο Έθνος και ασφαλώς η ψήφος του καθενός από εμάς, να συνεισφέρει στην ανάδειξη Ηγετών και όχι ηγετίσκων ...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου