Σήμερα, η Εκκλησία μας τιμά δύο μεγάλους ευεργέτες Της. Τον Αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο και την Μητέρα του, Αγία Ελένη. Πολλοί έχουν ασχοληθεί με το πρόσωπο του σημερινού εορταζομένου Αγίου. Η Εκκλησία δεν κάνει λάθη. Οι άνθρωποι κάνουν, όσο μεγάλοι και να είναι! Στην Εκκλησία όμως υπάρχει μία έννοια που αν δεν σου είναι γνωστή δεν μπορείς να κατανοήσεις τις θέσεις Της, σε σχέση με τα πρόσωπα. Και αυτή η έννοια, είναι η ΜΕΤΑΝΟΙΑ...
Μέσα στις πολλές και εμπεριστατωμένες επιστημονικές μελέτες που αναλύουν την ζωή και το έργο του Αγίου Βασιλέως και Ισαποστόλου Κωνσταντίνου του Μεγάλου είναι και αυτή του Κώστα Καραστάθη με τίτλο : ''Μέγας Κωνσταντίνος, κατηγορίες και αλήθεια'' από τις εκδόσεις Άθω, την οποία και προτείνω. Πρόκειται για μία ιστορική μελέτη βασιζόμενη στις πρωτογενείς πηγές του 5ου και 6ου αιώνος η οποία με αντικειμενικότητα παρουσιάζει το πρόσωπο του Μ. Κωνσταντίνου σε όλες του τις πτυχές.
Σήμερα, θα ήθελα να σταθώ σε μια λεπτομέρεια της ζωής του μεγάλου αυτού άνδρα. Κατά την προετοιμασία της μάχης στην Μουλβία Γέφυρα, που έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 312 όταν σε όραμα ο Ισαπόστολος είδε να διαγράφεται το σημείο του Σταυρού με την φωτεινή επιγραφή ''Τούτω νίκα''. Ο Μέγας Κωνσταντίνος διέταξε να τοποθετηθεί το σύμβολο του Τιμίου Σταυρού επάνω στα λάβαρα του στρατού. Το αποτέλεσμα της διεξαγωγής αυτής την μεγάλης μάχης, έφερε ως νικητή τον Αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο ο οποίος έναν χρόνο μετά το 313, θα υπέγραφε το γνωστό διάταγμα των Μεδιολάνων, δια το οποίον και προασπιζόταν την έννοια της ανεξιθρησκείας και ταυτόχρονα κατέπαυσε τους αιματηρούς διωγμούς κατά των Χριστιανών που κράτησαν περίπου 3 ολόκληρους αιώνες.
Βέβαια, ο Χριστιανισμός κατ' ουσίαν ουδέποτε έπαυσε να διώκεται, ακόμα και στις μέρες μας επιβεβαιώνοντας πως η Εκκλησία του Χριστού, δεν διεκδικεί την αλήθεια, αλλά είναι η μόνη αλήθεια, μιας και ο χρόνος δεν κατάφερε να την εξαλείψει ως ιδεολογικό-φιλοσοφικό σύστημα αφού η αλήθεια είναι βίωμα και όχι ιδεολόγημα. Μόνο μέσα από την Χριστιανική οπτική, μπορεί ο θάνατος από απόλυτη απραξία να μεταβληθεί σε προοπτική αιώνιας ζωής.
Αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο από την ζωή του Μ. Κωνσταντίνου, ίσως θα πρέπει να μας προβληματίσει στην δική μας ζωή, μια ζωή που καθημερινά ο καθένας από εμάς καλείται να δώσει την δική του προσωπική μάχη! Μάχη από την οποία δεν βγαίνουμε πάντοτε νικητές. Τι θάρρος μπορεί να αντλήσει ο καθένας ξεχωριστά, αντικρίζοντας το ακατάλυτο και αιώνιο σύμβολο του Τιμίου Σταυρού μπροστά του! Τούτω νίκα! Πάρε θάρρος και δώσε την μάχη σου, όσο μεγάλη, όσο δύσκολη και αν είναι αυτή, οπλισμένος με το όπλο του Σταυρού! Δώσε την μάχη της ζωής σου, είτε αυτή έχει να κάνει με την υγεία σου, είτε με την υγεία των αγαπημένων προσώπων σου, είτε με την επιβίωση σου, είτε με το περιβάλλον όπου ζεις, είτε ,είτε, είτε....
Αν αφήσεις τον εαυτό σου να πέσει, την έχασες την μάχη! Τις μεγαλύτερες πολλές φορές μάχες, τις δίνουμε τελικά, με τον ίδιο μας τον εαυτό! Μην αφήσεις λοιπόν τον εαυτό σου. Κάνε την αδυναμία. δύναμη, την απελπισία ελπίδα, την λύπη, χαρά, τον φόβο τόλμη! Στάσου ορθός απέναντι σε ότι προσπαθεί να σε κλονίσει. Πάνω από εμάς, είναι ο Θεός! Τι μπορεί τελικά να μας κλονίσει;
Το πιστεύω απόλυτα: είμαστε ευεργετημένοι όσοι πιστεύουμε στον Θεό! Είμαστε ευεργετημένοι διότι μπορούμε την στιγμή του κλονισμού, να σταθούμε όρθιοι. Ο κάθε ένας από εμάς, βρίσκεται στην δική του Μουλβία γέφυρα, εν αναμονή της δικής του μάχης! Εξάλλου, πάντοτε μια γέφυρα είναι μια διάβαση και ενώνει δύο σημεία. Η γέφυρα της ζωής αποτελεί την διάβαση μας από την γη, στον ουρανό. Για να διαβείς αυτή λοιπόν την γέφυρα, θα αγωνισθείς, θα δώσεις μάχη. Σ' αυτή την μάχη, μπορείς να βγεις νικητής όταν γνωρίζεις πως δίπλα σου, είναι Εκείνος και ο Σταυρός Του, γίνεται ασπίδα και όπλο ακαταμάχητο στα χέρια σου! Μή φοβού λοιπόν! Εν τούτω νίκα!
π. Θωμάς Ανδρέου
Βέβαια, ο Χριστιανισμός κατ' ουσίαν ουδέποτε έπαυσε να διώκεται, ακόμα και στις μέρες μας επιβεβαιώνοντας πως η Εκκλησία του Χριστού, δεν διεκδικεί την αλήθεια, αλλά είναι η μόνη αλήθεια, μιας και ο χρόνος δεν κατάφερε να την εξαλείψει ως ιδεολογικό-φιλοσοφικό σύστημα αφού η αλήθεια είναι βίωμα και όχι ιδεολόγημα. Μόνο μέσα από την Χριστιανική οπτική, μπορεί ο θάνατος από απόλυτη απραξία να μεταβληθεί σε προοπτική αιώνιας ζωής.
Αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο από την ζωή του Μ. Κωνσταντίνου, ίσως θα πρέπει να μας προβληματίσει στην δική μας ζωή, μια ζωή που καθημερινά ο καθένας από εμάς καλείται να δώσει την δική του προσωπική μάχη! Μάχη από την οποία δεν βγαίνουμε πάντοτε νικητές. Τι θάρρος μπορεί να αντλήσει ο καθένας ξεχωριστά, αντικρίζοντας το ακατάλυτο και αιώνιο σύμβολο του Τιμίου Σταυρού μπροστά του! Τούτω νίκα! Πάρε θάρρος και δώσε την μάχη σου, όσο μεγάλη, όσο δύσκολη και αν είναι αυτή, οπλισμένος με το όπλο του Σταυρού! Δώσε την μάχη της ζωής σου, είτε αυτή έχει να κάνει με την υγεία σου, είτε με την υγεία των αγαπημένων προσώπων σου, είτε με την επιβίωση σου, είτε με το περιβάλλον όπου ζεις, είτε ,είτε, είτε....
Αν αφήσεις τον εαυτό σου να πέσει, την έχασες την μάχη! Τις μεγαλύτερες πολλές φορές μάχες, τις δίνουμε τελικά, με τον ίδιο μας τον εαυτό! Μην αφήσεις λοιπόν τον εαυτό σου. Κάνε την αδυναμία. δύναμη, την απελπισία ελπίδα, την λύπη, χαρά, τον φόβο τόλμη! Στάσου ορθός απέναντι σε ότι προσπαθεί να σε κλονίσει. Πάνω από εμάς, είναι ο Θεός! Τι μπορεί τελικά να μας κλονίσει;
Το πιστεύω απόλυτα: είμαστε ευεργετημένοι όσοι πιστεύουμε στον Θεό! Είμαστε ευεργετημένοι διότι μπορούμε την στιγμή του κλονισμού, να σταθούμε όρθιοι. Ο κάθε ένας από εμάς, βρίσκεται στην δική του Μουλβία γέφυρα, εν αναμονή της δικής του μάχης! Εξάλλου, πάντοτε μια γέφυρα είναι μια διάβαση και ενώνει δύο σημεία. Η γέφυρα της ζωής αποτελεί την διάβαση μας από την γη, στον ουρανό. Για να διαβείς αυτή λοιπόν την γέφυρα, θα αγωνισθείς, θα δώσεις μάχη. Σ' αυτή την μάχη, μπορείς να βγεις νικητής όταν γνωρίζεις πως δίπλα σου, είναι Εκείνος και ο Σταυρός Του, γίνεται ασπίδα και όπλο ακαταμάχητο στα χέρια σου! Μή φοβού λοιπόν! Εν τούτω νίκα!
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου