Κάθε καλοκαίρι τα ίδια....

Η Νέα Ηρακλείτσα, είναι ένα από τα ωραιότερα τουριστικά θέρετρα της Ανατολικής Μακεδονίας. Ένα προσφυγικό χωριό, που δημιουργήθηκε το 1924 με την εγκατάσταση των προσφύγων από την παλαιά Ηρακλείτσα της Ανατολικής Θράκης. Όταν πρωτοήρθαν οι πρόσφυγες, πριν ακόμα ξεκινήσουν να κτίζουν σπίτια για να εγκατασταθούν, φρόντισαν να κτίσουν Εκκλησία, για να φυλάξουν μέσα την πίστη τους, τα κειμήλια τους και τις αναμνήσεις τους...

Η Νέα Ηρακλείτσα δεν φημίζεται μόνο για την φυσική ομορφιά της. Μέσα στο Ναό της Μεγαλόχαρης, υπάρχει η Θαυματουργός Εικόνα της Παναγιάς για την οποίαν συρρέουν κάθε χρόνο χιλιάδες προσκυνητές , να την προσκυνήσουν και να δεχθούν την Χάρη Της. Όταν κτίσθηκε η Εκκλησία, δεν υπήρχαν σπίτια δίπλα της. Αργότερα, πολύ αργότερα, κτίσθηκαν πολυκατοικίες περιμετρικά του Ναού. Αυτό είναι το γενικότερο πλαίσιο που αφορά την παρουσία της Εκκλησίας στην Νέα Ηρακλείτσα, χάριν της οποίας ενισχύεται και η τοπική οικονομία. Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουμε κάθε καλοκαίρι τις μεμονωμένες διαμαρτυρίες κάποιων που ενοχλούνται από τις καμπάνες. Κάθε καλοκαίρι, κάποιος να βρεθεί να έρθει για τις ολιγοήμερες διακοπές του και να έχει την απαίτηση στο διάστημα αυτό να πάψουν να κτυπούν οι καμπάνες. Στο παρελθόν έγινα αποδέκτης καταγγελιών για το θέμα αυτό. Μάλιστα, σε μια καταγγελία από αυτές, έγραφαν πως ενοχλούνται από τις καμπάνες και στις υπογραφές υπέγραφαν  με Γερμανικό όνομα και διεύθυνση. Όταν το είδα, είπα: '''φαντάσου καμπάνες που έχουμε, ώστε να ακούγονται μέχρι την Γερμανία....'' Βέβαια, στην Ελλάδα έρχονται να διαμαρτυρηθούν για τις καμπάνες, γιατί στην Γερμανία δεν τολμούν να το κάνουν αυτό! Η Ξάνθη και η Κομοτηνή, είναι δίπλα μας. Εκεί, πέντε φορές την ημέρα, ακούγεται στα τεμένη η καθιερωμένη προσευχή. Ποιος τολμά να διαμαρτυρηθεί πως ενοχλείται από την Θρησκευτική αυτή πρόσκληση; Πάλι όμως, στην προσπάθεια μου η Εκκλησία να ενώνει και να μην διαιρεί, τα τελευταία χρόνια και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες κτυπούν τις καθημερινές ημέρες οι μικρότερες καμπάνες . Ο παραλογισμός πολλές φορές φθάνει σε τέτοιο σημείο ώστε να ζητούν η Εκκλησία να λειτουργεί μόνο τις Κυριακές!!! για να μην ξυπνούν από τις καμπάνες... Δεν θα συνεχίσω επί του παρόντος τουλάχιστον. Εάν χρειασθεί, θα επανέλθω. Πριν όμως ολοκληρώσω τις σκέψεις μου, θέλω να πω μόνον αυτό: αλίμονο μας, αν έρθει η στιγμή να μην κτυπούν πλέον οι καμπάνες στον τόπο μας... Όπου συνέβει αυτό, Ρωσία, Αλβανία κλπ ο λαός της χώρας υπέφερε... Καλόν είναι να το σκεφθούμε αυτό. 

                                                                                              π. Θωμάς Ανδρέου