Τελειώνοντας την πανηγυρική Θεία Λειτουργία για την τιμή της Παναγιάς σήμερα, θέλησα να καθίσω να μεταφέρω τα συναισθήματα στο χαρτί, να ζωντανέψω τις λέξεις μέσα από την ποιητική υμνολογία της Μάνας Εκκλησίας για την Μάνα του Θεού και των ανθρώπων, να μοσχομυρίσει με την πρόσμιξη των ουράνιων αρωμάτων, του θυμιάματος και του βασιλικού και τελειώνοντας να την σφραγίσω με την βούλα ευγνωμοσύνης της ψυχής μου.
Έβλεπα τον κόσμο να προσεύχεται μυστικά στην κατάμεστη Εκκλησία Της. Σκεπτόμουν, πως είναι δυνατόν να εγκαταλείψει η Μεγάλη Κυρά τούτον τον κόσμο; Αυτό επιβεβαιώνει η επανάληψη του απολυτικίου της Κοιμήσεως: ακόμα και ο θάνατος, δεν στάθηκε ικανός να στερήσει την παρουσία της Παναγίας από τον κόσμο! Δεν μας εγκατέλειψε η Χάρις! Είναι μεγάλο πράγμα να γνωρίζεις πως δεν είσαι μόνος. Και η σημερινή ημέρα, αυτό μας φωνάζει!
Ο θάνατος ως ολοκλήρωση του βιολογικού κύκλου της ζωής, έρχεται ανάμεσα στους ανθρώπους για να αποστερήσει τον έναν από τον άλλον. Στο πρόσωπο της Θεομήτορος όμως δεν έγινε αυτό, μιας και αφ' ενός δια του θανάτου της, η Παναγία μετέστει προς την αληθινή ζωή και αφετέρου η κοίμηση Της, αιώνες τώρα υπενθυμίζει ότι ουδέποτε εγκατέλειψε το ανθρώπινο γένος. Μέσα από τις υπέροχες υμνωδίες της Εκκλησίας μας, μπορεί ο προσεκτικός ακροατής να βρεθεί νοερά στο σπίτι της Ιερουσαλήμ , εκεί στο λόφο της Σιών όπου η Κυρία Θεοτόκος , προετοιμάσθηκε για την μεγάλη της έξοδο, από τα πρόσκαιρα προς τα αιώνια, από τα επίγεια προς τα ουράνια...
Μια κηδεία, γίνεται γιορτή για όσους θέλουν να τιμήσουν της Παναγιά. Μια γιορτή που ενώνει ολάκερη την πατρίδα μας, από το ένα μέχρι το άλλο άκρο της. Ποιο σπίτι δεν γιορτάζει σήμερα; Ποια πόλη, ποιό χωριό, ποιό νησί δεν Την γιορτάζει; Σε ποιό μέρος θα βρεθεί ο ταπεινός προσκυνητής Της και δεν θα Την συναντήσει; Να προβάλει η σεμνή μορφή Της, μέσα στον Ορθόδοξο Χριστιανικό Ναό; Ποιο μέρος της Ελλάδος δεν έχει Εκκλησία στο όνομα Της; Ποια γωνιά αυτής της πατρίδος δεν την θεωρεί προστάτιδα και βοηθό στους κινδύνους; Σε ποιό μέρος του κόσμου, μπορεί κανείς να συναντήσει αυτό το μοναδικό φαινόμενο, μια ολάκερη χερσόνησος να δοξολογεί συνεχώς το Όνομα Της, όπως αυτό συμβαίνει στον Άθωνα, το Άγιον Όρος, το επίγειο περιβόλι Της;
Αυτήν την ημέρα γιομίζουν οι Εκκλησιές! Ένας λαός, στέκει ευλαβικά μπρος στο Εικόνισμα Της. Αποδίδει την έκφραση ευγνωμοσύνης σε Εκείνην που κάθε μέρα στέκει στο πλευρό του. Κάθε τόπος, έχει την δική του ιστορία ζυμωμένη με το πρόσωπο της Παναγιάς! Μια εικόνα, ένα θαύμα συνθέτουν αυτό το πολύχρωμο πορτραίτο ευλαβείας του έθνους προς την Υπέρμαχο Στρατηγό, που με ανεπανάληπτη συμπάθεια στάθηκε σε τούτον τον λαό, στις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας του. Αυτήν την ημέρα γιορτάζουμε όλοι. Αυτή η γιορτή, στην Ελλάδα του λευκού και του γαλάζιου δεν τελειώνει ποτέ! Γιατί ο λαός μας, αυτό που ψάλλει σήμερα, το νιώθει συνεχώς! Η Παναγία μας, δεν μας εγκατέλειψε και δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου