Η πλεονεξία, είναι ίδιον του ανθρώπου. Η έννοια της, είναι σχετική και οριακή. Τι μπορεί να σταματήσει την ανθρώπινη πλεονεξία; Μόνον ο θάνατος! Και αυτό περιγράφει με γλαφυρότητα στην ευαγγελική περικοπή ο Χριστός μας. Χρησιμοποιεί, έναν πλούσιο, αγαπημένο θέμα ενδελεχούς αναλύσεως , του πάμφτωχου Χριστού! Έναν άνθρωπο που το μόνο οι αναζητήσεις του ξεκινούν και καταλήγουν μόνον στο κέρδος! Στην αναζήτηση αυτή, πολλές φορές συνηγορούν και οι συγκυρίες.
Άλλες φορές, η έννοια του κέρδους τυφλώνει τον άνθρωπο που στην προσπάθεια κατάκτησης του, φαίνεται αδίστακτος! Υπολογίζει ο άνθρωπος. Αλλά, στους υπολογισμούς του, διαψεύδεται τραγικά... ''Ανθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· Τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; Καὶ εἶπε· Τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου... ''Τι προβληματισμός! Τι ανησυχία! Να αγωνιάς γιατί δεν έχεις χώρο να συγκεντρώσεις τα αγαθά σου... Να διαβεβαιώνεις τον εαυτό σου, πως τίποτε δεν μπορεί να σε σταματήσει από το κέρδος. Να υπολογίζεις, χωρίς τον Θεό...
Αυτές, είναι οι σκέψεις της ημέρας του ανθρώπου, που ξεχνά πως τελικά, η ζωή και ο θάνατος, η ευτυχία και η δυστυχία, το χαμόγελο και το δάκρυ, δεν εξαγοράζονται και δεν πωλούνται. Ο άνθρωπος, πολλές φορές μπορεί να είναι νεκρός πριν πεθάνει! Νεκρός από συναισθήματα, νεκρός από αναμνήσεις... Οι ημέρες περνούν και το κέρδος δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ευτυχίας! Έρχεται όμως η νύκτα και η νύκτα γεννά. Και τα γεννήματα της νύκτας, δεν είναι πάντοτε ευχάριστα!
Ο πλούσιος της παραβολής προσπάθησε να ξεκουραστεί από την αγωνία της ημέρας, από υπολογισμούς και προγράμματα που τον κάνουν ακόμα πιο πλούσιο, ακόμα πιο αδίστακτο. Και εκεί όμως, η αγωνία συνεχίζεται. Τι κάνω; Πως θα μπορέσω να εξασφαλίσω τα αγαθά μου; Θα κτίσω νέες αποθήκες γκρεμίζοντας τις παλαιές ώστε να συνάξω τα αγαθά μου...''ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου'' Με αυτές τις σκέψεις, ο ύπνος ήρθε να κλείσει τα βλέφαρα του, βλέφαρα που δεν θα άνοιγαν ξανά...
Η απότομη παύση, τον βρίσκει εκεί... Μόνο, δέσμιο της πλεονεξίας του, αβοήθητο μπροστά στον κοινό για τους ανθρώπους θάνατο! Πόσο ωραία το περιγράφει ο θυμόσοφος λαός μας! Όταν προγραμματίζουν οι άνθρωποι, γελά μαζί τους ο Θεός... Εκείνο το βράδυ, ο απρόσκλητος επισκέπτης, ο αναπόφευκτος και ανεπιθύμητος αλλά πάντοτε προσερχόμενος , έρχεται να γκρεμίσει τους υπολογισμούς του ανθρώπου... Και η φωνή Του Θεού, ηχεί τραγικά στα αφτιά του ανθρώπου: Σήμερα το βράδυ, θα πάρω την ζωή σου, ότι ετοίμασες σε ποιον θα μείνει;
Στο πέρασμα του χρόνου, πολλοί είναι εκείνοι που προσπάθησαν και κατάφεραν να πλουτίσουν! Κανείς όμως, κανείς δεν κατάφερε τα αποκτήματα του να τα κρατήσει για πάντα κοντά του. Ο μακραίωνος Αιγυπτιακός πολιτισμός, είχε ενστερνισθεί την θεωρία της μετεμψύχωσης! Οι βασιλείς της Αιγύπτου, έκτιζαν τεράστια Φαραωνικά μνημεία , τις γνωστές πυραμίδες, ώστε εκεί, να συνάξουν μετά θάνατον τα πλούτη τους, τα αποκτήματα τους, ακόμα και τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ώστε να τους συνοδεύσουν μετά θάνατον στην άλλη ζωή. Προσδοκία που διαψεύσθηκε παταγωδώς, προς ικανοποίηση των τυμβωρύχων , που κέρδισαν από την ψευδή προσδοκία των Βασιλέων της Αιγύπτου!
Στον Χριστιανισμό, η έννοια της αιωνιότητας είναι διαφορετική! Ότι σπείρεις στην γη, θα θερίσεις στον Ουρανό! Ο πλούτος στην γη, εξαντλείται. Ο πλούτος στον Ουρανό, είναι αιώνιος! Πως αποκτάται ο ένας και πως ο άλλος: Στον πρώτο, αγωνιάς για τον εαυτό σου και αγωνίζεσαι για αυτόν. Στον δεύτερο, αγωνιάς για τον άλλον και αγωνίζεσαι για αυτόν! Ο πρώτος μπορεί να χαθεί, ο δεύτερος δεν χάνεται ποτέ!
Ο Θεός, αποστρέφεται την πλεονεξία, γιατί αυτή απομάκρυνε τον άνθρωπο από κοντά Του και αυτή είναι η αιτία που δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να ξαναβρεί τον Θεό. Πόσο ωραία το τοποθετεί ο Χριστός μας. Πόσο απλά και όμορφα, ώστε κανείς να μην πει πως δεν γνώριζε. Τι πιο ωραίο, από το να ζεις τον παράδεισο, πριν τον κατακτήσεις! Πόσο φρικτό και τραγικό, είναι να ζεις την δική σου κόλαση, στην καθημερινότητα σου, πριν την συναντήσεις! Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι τι θα καταφέρουμε να αποκτήσουμε, αλλά τι θα μας συνοδέψει μετά θάνατον. Μπορεί να νομίζει ο άνθρωπος , πως τίποτε δεν τον σταματά. Υπάρχει όμως και η απότομη παύση, η οποία ανατρέπει τον ανθρώπινο σχεδιασμό , όταν ο άνθρωπος δεν την περιμένει....Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω,
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου