Αυτές τις ημέρες, η μικρά κοινωνία ενός χωριού της Κορινθίας, έχει αναστατωθεί από ένα ανεξήγητο γεγονός. Ο Εσταυρωμένος φαίνεται να εκρύει κάποιο υγρό άοσμο και άχρωμο από το σώμα του Χριστού. Αυτό αρχικά θορύβησε την μικρά επαρχιακή κοινωνία και στην συνέχεια ξεπέρασε τα γεωγραφικά όρια όχι μόνον του χωριού αλλά και αυτής της Πατρίδος μας, μιας και παρουσιάσθηκε σαν ανεξήγητο θαυμαστό γεγονός από μεγάλα παγκοσμίου εμβέλειας τηλεοπτικά δίκτυα.
Παρακολούθησα τον Μητροπολίτη της περιοχής, σε συνέντευξη για το θέμα αυτό, και συμφώνησα στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίσθηκε το θέμα, Βρισκόμαστε στις πρώτες ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Για εμάς, τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, αυτή η περίοδος είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία αυτοκριτικής και πνευματικής ανάνηψης.
Το γεγονός αυτό, προβληματίζει είναι η αλήθεια. Όμως, ταυτόχρονα σκανδαλίζει κάποιους που αναζητούν την ευκαιρία να προσβάλλουν την πίστη, να μειώσουν το αίσθημα της θρησκευτικότητος και ταυτόχρονα να ειρωνευθούν ότι δεν μπορούν οι ίδιοι να κατανοήσουν. Αυτό συνέβει και με το παραπάνω γεγονός. Δηλαδή κάτι που μπορεί όντος να αποτελεί υπέρβαση της ανθρώπινης λογικής, βλέπει κανείς να διασύρεται με τρόπο σχεδόν υβριστικό μέσα από μειωτικά και απαξιωτικά σχόλια όσων όπως προείπαμε δεν μπορούν να το κατανοήσουν.
Γιατί θαύμα, νοείται ότι η ανθρώπινη λογική δεν μπορεί να αντιληφθεί, ότι την ξεπερνά με τρόπο μυστικό και ανεξήγητο. Ο Μητροπολίτης λοιπόν, θέλοντας να προλάβει τις δυσάρεστες εξελίξεις που συνήθως επακολουθούν σε παρόμοια γεγονότα , θέλησε να παρέμβει με τρόπο ποιμαντικής ευθύνης, ώστε ένα τέτοιο σπάνιο και ανεξήγητο γεγονός, να μην γίνει αιτία, να υβρίζεται το όνομα του Θεού. Και δυστυχώς, κάποιοι δεν του το επέτρεψαν αυτό...
Είναι αλήθεια, πως σε προσωπικό επίπεδο, πιστεύω με την αγνή και άδολη πίστη των Παπαδιαμαντικών γραΐδιων , χωρίς αυτό να μειώνει ούτε την κριτική μου σκέψη ούτε την επιστημονική τεκμηρίωση. Πιστεύω με την πίστη που μεγαλώσαμε γενεές, γενεών και ευχαριστώ τον Θεό γιαυτό.
Ταυτόχρονα όμως, είμαι επιφυλακτικός μπροστά σε ότι μπορεί να γίνει αιτία ύβρεως και όχι δοξολογίας του Θεού. Στην προκειμένη περίπτωση το θαύμα περιορίζεται σε κάτι υποκειμενικό. Δηλαδή στο άοσμο και άχρωμο υγρό, που μυστηριωδώς έχει εμφανισθεί τελευταία επί του σώματος του Εσταυρωμένου Χριστού. Σε καμιά περίπτωση λοιπόν, δεν θα τολμήσω να πω, πως δεν πρόκειται για θαύμα!
Όμως, θυμάμαι τον θυμόσοφο λαό μας που λέει ότι στην προσπάθεια να δούμε το δέντρο, αγνοούμε το δάσος... Αντί να θεωρήσουμε θαύμα ,αυτό που εικονίζει ο Εσταυρωμένος Χριστός, δηλαδή την ενανθρώπιση του Θεού ώστε να θεωθεί ο άνθρωπος, βλέπουμε μόνον αυτό που τα μάτια βλέπουν, αλλά η λογική δεν μπορεί να κατανοήσει. Αν πρόκειται για θεοσημία- ο χρόνος θα το δείξει- αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει πραγματικά.
Αν φθάνει στο σημείο ο Θεός να δακρύσει για τον άνθρωπο, τότε κάτι συμβαίνει. Από πλευράς μου, το θεωρώ πολύ λογικό να δακρύζει ο Θεός, βλέποντας καθημερινά το ανθρώπινο αίμα να ποτίζει άφθονο την γη ! Το βλέπω πολύ λογικό να δακρύζει ο Θεός, βλέποντας τον ευτελισμό της αξίας της ζωής του ανθρώπου από τον άνθρωπο...
Δεν περιμένω να δω τον Εσταυρωμένο να δακρύζει! Γιατί , το αισθάνομαι πως αυτό το δάκρυ, ακόμα και αν δεν το δω υπάρχει! Υπάρχει εκεί που σκοτώνονται μικρά παιδιά, εκεί που τα θηρία φαντάζουν χαριτωμένα κατοικίδια, μπροστά στην ανθρώπινη θηριωδία! Αισθάνομαι το δάκρυ του Θεού να κυλά και να προσμιγνύεται με το ανθρώπινο αίμα στις γειτονιές αυτού του καταδικασμένου πλανήτη. Αισθάνομαι το δάκρυ του Θεού να κυλά, γιατί δακρύζει ο Θεός, αφού δεν μπορεί τελικά να κλάψει ο άνθρωπος....
Δεν ξέρω αν στο μικρό χωριό της Κορινθίας, συνεχίσει αυτό το παράδοξο φαινομενικά φαινόμενο. Δεν ξέρω επίσης αν κάποιοι- όπως σωστά υποστήριξε ο Μητροπολίτης- προσπαθήσουν να οικειοποιηθούν αυτό το περίεργο πράγματι γεγονός. Όπως και να χει όμως, ένα γνωρίζω! Πως ακόμα και αν δεν μπορούμε αυτό να το δούμε, δακρύζει μαζί μας ο Θεός! Αν αυτό δεν το καταλάβουμε όσο είναι καιρός, ίσως τελικά να είμαστε άξιοι μιας από πλευράς μας, προδιαγεγραμμένης οριακής πορείας...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου