Υπηρέτησε για πολλές δεκαετίες στον Ενοριακό Ιερό Ναό του Αγίου Ελευθερίου- Καμινίων Πειραιώς, όπου κατέλιπε φήμην αγίου και εναρέτου Ιερέως. Η αναγγελία της εκδημίας του η οποία συνέβει χθες, γέμισε με αισθήματα οδύνης και θλίψεως του Ενορίτας του από τον Άγιο Ελευθέριο όταν πληροφορήθηκαν πως ο ''παππούλης'' βρίσκεται πλέον στο θυσιαστήριο του Τριαδικού Θεού.
Καθήκον επιβεβλημένον με υποχρεώνει, να εκφράσω
την θλίψη της ψυχής μου με λόγια καρδιάς, προς έναν σύγχρονον Άγιον! Διότι, ο
π. Αθανάσιος φύση και θέση, κατέλιπε μνήμην Αγίου ανδρός, στις ψυχές όλων όσων αναπαύθηκαν στο πετραχείλι του, στις καρδιές όλων όσων, γαλήνεψαν ατενίζοντας
την βιβλικήν μορφήν του, στις ψυχές όσων στο τίμιον πρόσωπον του, βρήκαν ''οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸν προστάτην, οἱ πένητες τὸν θησαυρόν, οἱ
ἐν θλίψεσι τὴν παραμυθίαν'' μεταξύ των οποίων και ο γράφων...
Τον ενθυμούμαι έντονα στις παιδικές αναμνήσεις μου, όταν ένιωθα τα πρώτα σκιρτήματα της Ιεροσύνης εκεί, στον Άγιο Ελευθέριο, να ιερουργεί με ευλάβεια υποδειγματική, με δέος που θέλησε να μεταδώσει και σε εμάς, τους ιερόπαιδες που τον παρακολουθούσαμε να στέκει μεταξύ ουρανού και γης προσφέροντας την αναίμακτον θυσίαν υπέρ ''των ιδίων ἁμαρτημάτων καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων. ... '' Κήρυττε ανελλιπώς τον Θείον Λόγον με συναίσθηση των λεγομένων του. Ότι έλεγε, το εννοούσε και αυτό το απεδείκνυε με την εν Χριστώ ζωή του. Κατάφερε ο πρόσφυγας Ιερεύς της μαρτυρικής μεγαλονήσου να εγκατασταθεί για πάντα στις ψυχές των ανθρώπων που υποδειγματικά διακόνησε...
Η αγάπη του για τον Άγιο Νεκτάριο ήταν μεγίστη! Και έβλεπες , τον Άγιο Νεκτάριο να τον επισκιάζει και αισθανόσουν πως φιλώντας του το χέρι, ελάμβανες ευλογία μυστική, ουράνια από τον ταπεινό υψιπέτη της Ιερατικής διακονίας. Για περίπου τέσσερις δεκαετίες ο παπά Θανάσης , ο δικός μας παπά Θανάσης , απετέλεσε το πρόσωπο -σύμβολο για την Ενορία των Καμινίων. Ακόμα και όταν ο πανδαμάτωρ χρόνος, άρχισε να αποτυπώνει το πέρασμα του στην αγιασμένη μορφή του, ο π. Αθανάσιος παρέμεινε λειτουργός , ο καλός παππούς, όχι μόνον για τους ενορίτας του αλλά περισσότερο ακόμα για τους αδελφούς συλλειτουργούς του.
Αισθάνομαι μεγάλη ευλογία και τιμή, διότι αξιώθηκα να συλλειτουργήσω μαζί του στον Άγιο Ελευθέριο, Με συστολή, έβλεπα τον πολιό Αρχιμανδρίτη να δίνει πρωτεία τιμής, στο μειράκιον που κάποτε τον διακονούσε ως ιερόπαις στα Άγια των Αγίων... Ο μακαριστός π. Αθανάσιος, είχε ως κύριο γνώρισμά του την πραότητα και την υψοποιό ταπείνωση ακολουθώντας την προτροπή Εκείνου του φιλανθρώπου Χριστού «Μάθετε απ' εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία» (Ματθ. ια' 29). Και ο Θεός τον χαρίτωσε! Τον κατέστησε σκεύος ηγιασμένον , τον τίμησε με μιαν καθαρότητα που όμοια της δύσκολα συναντάς....Ταυτόχρονα , η Εκκλησία, του απένειμε τιμητική διάκριση την 6ην Μαρτίου του 2001 με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο μακαριστός γέροντας, π. Αθανάσιος, όντος υπήρξε κανών πίστεως και εικόνα πραότητος...
Πολυσέβαστε Γέροντα!
Πολυσέβαστε Γέροντα!
Μακάρι να μπορούσα να παραυρεθώ στην σημερινή νεκρώσιμο ακολουθία σου που τελέσθηκε στην αγαπημένη σου Πατρίδα την Κύπρο! Να γονατίσω στην νεκρική σου κλίνη και να ασπασθώ το χέρι που μας ανέπαυσε, το χέρι που μας ευλόγησε, το χέρι που μας έδειξε την οδό της βασιλείας των Ουρανών... Να δανεισθώ την φωνή του Χριστιανού ποιητού Γ, Βερίτη και να σου πω: ''Όλα για την δόξα του Χριστού! να το το μεγάλο σύνθημά σου. Όλα για
την δόξα του Χριστού,απ’ τα πρώτα χρόνια ως τα στερνά σου!''
Ο πόνος σου για την κατεχόμενη και σκλαβωμένη Πατρίδα σου, αποτυπωνόταν σε κάθε Θεία Λειτουργία όταν μνημόνευες στην Ωραία Πύλη: '' Των υπέρ της Πίστεως και Πατρίδος ηρωικώς πεσόντων και των σφαγιασθέντων αμάχων πληθυσμών...'' Μένει σε μας, το καθήκον για την συνέχιση της προσευχής. Σε εσέ, απομένει η πρεσβεία στον Θρόνο του Τρισαγίου ώστε να δεις την Ανασταση και την ανάσταση της Πατρίδος που σε γέννησε και σήμερα σε δέχεται αγιασμένη μορφή στα αιματοβαμμένα χώματα της...
Αναπαύου πολυσέβαστε! Εξετέλεσες ακέραια το καθήκον σου! Μας ενέπνευσες! Αναπαύου λοιπόν και ανέμενε Την Φωνή : ''οἶδά σου τὰ ἔργα· ἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἀνεῳγμένην,
ἣν οὐδεὶς δύναται κλεῖσαι αὐτήν· ὅτι μικρὰν ἔχεις δύναμιν καὶ ἐτήρησάς μου τὸν λόγον καὶ οὐκ ἠρνήσω τὸ ὄνομά
μου.'' (Αποκ. 3-8). Πρόφθασες να φύγεις τώρα, για να κάνεις το Πάσχα στον Ουρανό... Καλή Ανάσταση πολυτίμητε και πολυσέβαστε παππούλη...
π. Θωμάς Ανδρέου
Σημείωση: Ευχαριστώ θερμώς τον Αιδεσιμολογιώτατο και αγαπητό Πρωτοπρεσβύτερο π. Κωνσταντίνο Σαμπούρ, εφημέριο του Ι.Ν. Αγ. Ελευθερίου- Καμινίων για την φωτογραφία που ευγενώς μου απέστειλε.
Σημείωση: Ευχαριστώ θερμώς τον Αιδεσιμολογιώτατο και αγαπητό Πρωτοπρεσβύτερο π. Κωνσταντίνο Σαμπούρ, εφημέριο του Ι.Ν. Αγ. Ελευθερίου- Καμινίων για την φωτογραφία που ευγενώς μου απέστειλε.
4 σχόλια:
Σεβαστέ μου πάτερ Θωμά,
Τα "λόγια καρδιάς" που αφιερώσατε στο μακαριστό μας γέροντα π. Αθανάσιο Μακρυγιάννη μάς συνεκίνησαν βαθύτατα. Σάς εκφράζουμε τις ολόθερμες ευχαριστίες μας για την πολλή αγάπη, που επιδείξατε όλοι στον πολυσέβαστο θείο μας, εκεί στην ενορία του Αγίου Ελευθερίου. Σας βεβαιώνω ότι έφυγε από τον Πειραιά, αφήνοντας πίσω του ένα πολύ μεγάλο μέρος της καρδιάς του. Κατά την πενταετία που πέρασε είχα την ευλογία να σταθώ δίπλα του και να καταλάβω ποιοι ήταν οι συντελεστές που διαμόρφωσαν, όπως εσείς τον περιγράφετε, το χαρακτήρα του καλού μας παππούλη. Όταν, παιδί ακόμα, αναγκάστηκε να αφήσει τα κακοτράχαλα βουνά του χωριού του και να κατεβεί στη Λευκωσία, το χέρι του Θεού τον οδήγησε αμέσως σ’ ένα Κατηχητικό, που γινόταν περί τα τέλη της δεκαετίας του 1930 στην ενορία του Αγίου Σάββα. Λίγο αργότερα τον βρίσκουμε να συμμετέχει ενεργά στον Ορθόδοξο Στρατό Σωτηρίας, που ήταν μια μυστική χριστιανική οργάνωση. Όπως ο ίδιος μου έλεγε:
«Ο Στρατός Σωτηρίας (Salvation Army) ήταν μια διεθνής οργάνωση πολύ γνωστή στους Άγγλους, γιατί ξεκίνησε από τη χώρα τους. Εμείς, για παραπλάνηση, δανειστήκαμε από αυτούς τούτη την ονομασία, μόνο που προσθέσαμε και το χαρακτηρισμό Ορθόδοξος, για να μας εκφράζει. Στην αρχή λειτουργούσαμε συνωμοτικά. Τις ετήσιες συνελεύσεις μας τις πραγματοποιούσαμε στα βουνά, κάτω από τις καρυδιές. Ο Ορθόδοξος Στρατός Σωτηρίας υπήρξε ο προπομπός και το προζύμι των άλλων χριστιανικών συλλόγων που ακολούθησαν, όπως των ΘΟΙ (Θρησκευτικών Ορθοδόξων Ιδρυμάτων) και της ΟΧΕΝ (Ορθοδόξου Χριστιανικής Ένωσης Νέων-Νεανίδων)».
Η δεκαετία του 1940 ίσως να ήταν η πιο ευλογημένη δεκαετία του χριστιανικού κινήματος στο νησί μας. Ψυχή αυτού του χριστιανικού κινήματος ήταν ο πρωθιερέας της Φανερωμένης Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου. Αυτός ήταν και ο πνευματικός καθοδηγητής και πατέρας του μακαριστού μας π. Αθανασίου Μακρυγιάννη. Ο Παπασταύρος πυρπόλησε τότε τις καρδιές χιλιάδων νέων με απέραντη αγάπη για το Χριστό και την Ελλάδα. Όταν ο θείος μου επέστρεφε κατά τα καλοκαίρια από την Ελλάδα, μετέβαινε ανελλιπώς στην Αγία Βαρβάρα, το χωριό του Παπασταύρου, για να τελέσει τρισάγιο στον τάφο του. Βλέπετε ότι όλοι μας έχουμε ανάγκη από κάποιους φωτεινούς οδοδείκτες, που να μας φωτίζουν το δρόμο προς τη Βασιλεία των ουρανών και να μας καθοδηγούν, ώστε να μη πέφτουμε στις παγίδες του πονηρού. Φίλοι και συναθλητές του θείου μου στην ΟΧΕΝ υπήρξαν και μερικοί από τους πιο εκλεκτούς ήρωες της Κυπριακής Εποποιίας του 1955-59, όπως ο συγχωριανός του Στυλιανός Λένας, ο Μάρκος Δράκος, ο Ιάκωβος Πατάτσος κ. ά.
Πάτερ Θωμά,
Σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε να συμπεριλάβω το κείμενο που έχετε γράψει για το θείο μου σε ένα ταπεινό βιβλιαράκι, που σχεδιάζω να εκδώσω, προς οικοδομή όσων απελπίστηκαν με όσα συμβαίνουν γύρω μας και πιστεύουν ότι από την εποχή μας εξέλιπαν οι όσιοι.
Την αγάπη μου και τους χαιρετισμούς μου στους ιερείς και τους ενορίτες του Αγίου Ελευθερίου.
Αλέξανδρος Χριστοφόρου, ανεψιός του μ. γέροντα.
Αγαπητέ κ. Χριστοφόρου. Σας ευχαριστώ για το ωραίο σχόλιο σας. Ευχαρίστως και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κείμενο όπου θέλετε. Αγαπητέ, ο μακαριστός π. Αθανάσιος υπήρξε μια εμβληματική φυσιογνωμία , μια βιβλική μορφή, ένας καλός και αγαθός πιστός οικονόμος των Μυστηρίων του Θεού. Οι πληροφορίες που μας δώσατε για την ζωή του, ήταν πολύ σημαντικές μιας και ο ίδιος πάντα απέφευγε να μιλά για τον εαυτό του. Ο καλός μας παπά- Θανάσης βρίσκεται πλέον στην αγκαλιά Εκείνου για τον οποίον αφιέρωσε ολόκληρη την ζωή του. Σας εύχομαι να σας συνοδεύει- όπως και όλους μας- η ευχή του και οι πρεσβείες του στο Ουράνιο πλέον θυσιαστήριο. Και πάλι ευχαριστώ για το μήνυμα σας που ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για εμένα και σας παρακαλώ όταν με το καλό εκδώσετε το βιβλίο να μου το αποστείλετε. Ας είναι αιωνία η μνήμη του π. Αθανασίου.
Σας ευχαριστώ θερμά για τη συγκατάθεσή σας να αξιοποιήσουμε καταλλήλως το κείμενό σας, το οποίο διαβάστηκε με συγκίνηση από πολύ κόσμο.
Ήταν ο πρώτος μου γέροντας και πολύ με βοήθησε στο δρόμο αυτόν που και σήμερα ακολουθώ. Θα ήθελα κάποια στιγμή να επισκεφθώ τον τάφο του και να του κάνω κι εγώ ένα τρισάγιο, όπως έκανε κι εκείνος στο γέροντά του. Αν μ' αξιώση ο Θεός και έρθω στην Κύπρο. Θα το ήθελα πολύ.
Πείτε μου, αν θέλετε, που
Πάτερ Θωμά σας ευχαριστώ για τη δημοσίευση
Γεωργία Σούκουλη
https://www.facebook.com/soukouli.geo
Δημοσίευση σχολίου