Κάποιοι, δεν μπορούν να καταλάβουν, τι σημαίνει μετάνοια και τι σημαίνει συγχώρηση. Στην Εκκλησία, τίποτε δεν λειτουργεί υποθετικά! Τα πάντα, έχουν μια πραγματικότητα από την οποίαν ξεκινούν και καταλήγουν. Λίγο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα λοιπόν, η Εκκλησία, μας παρουσιάζει μια εξαγνισμένη μορφή, τυραγνισμένη από τα ανθρώπινα, εξαϋλωμένη από τα θεϊκά!
Είναι μια λιπόσαρκη, σχεδόν αποκρουστική γυναικεία φιγούρα που λάμπει μες στο σκοτάδι. Η Μαρία η Αιγυπτία...Το ταξίδι του νου, είναι απέραντο όπως και ο χρόνος. Ας στρέψουμε το χρόνο πίσω και ας γυρίσουμε στα χρόνια της δοξασμένης Αλεξάνδρειας, της πόλεως των γραμμάτων και των τεχνών όπου δεσπόζει σιωπηλός και μεγαλόπρεπος ο Φάρος, ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας. Κάπου εκεί να ψάξει το μάτι, να δει μια νεαρά κοπέλα που αποζητά μέσα από τα ανθρώπινα την εσωτερική πληρότητα, την εξωτερική ευδαιμονία.
Πρόστυχη για κάποιους! Προορισμένη Αγία για το Θεό! Η Μαρία, δεν γνωρίζει τον Θεό, δεν γνωρίζει τι θα πει αμαρτία. Ζει μέσα στην αγνωσία της την χαρά της ηδονής που γίνεται οδύνη στο αμαρτωλό της σώμα, όχι στην καλή της ψυχή!Το σώμα βλέπουν οι περαστικοί, Και το χρησιμοποιούν χωρίς να καταλαβαίνουν πως το σώμα θα πει χώμα, τέφρα, σκιά... Βλέπουν τα νιάτα που περνούν σαν όνειρο από την μια στιγμή στην άλλη, τίποτε περισσότερο! Βλέπουν το σώμα που γίνεται πρόσκαιρη χαρά, μέσα από το πάθος του παθητού ανθρώπου...
Όμως, ο Θεός βλέπει αλλιώς... Όπως είδε κάποτε μιαν αμαρτωλή να γονατίζει μπροστά Του και να του μυρώνει να Θεϊκά πόδια με μύρον πολύτιμον και μοναδικόν αναμειγμένο με δάκρυα. Αυτά τα δάκρυα που κρύβονται από τα ανθρώπινα μάτια, αλλ' όχι από τα μάτια του Θεού! Και είδεν ο Θεός την ψυχή που κρυβόταν μέσα στο καταφρονεμένο σώμα της Μαρίας. Όταν ο Θεός δει την καθάρια καρδιά του ανθρώπου, σκαρφίζεται χίλιους-δυο τρόπους για να τον σώσει.
Έτσι, όταν η Μαρία είδε προσκυνητές να πηγαίνουν για προσκύνημα στα Ιεροσόλυμα, πήγε κιαυτή μαζί τους, αλλά όταν φθάσανε και θέλησε να μπει και εκείνη μέσα στον πανίερο της Αναστάσεως Ναό, κάποια αόρατη δύναμη στάθηκε απέναντι της εμπόδιο.... Ξανά εκείνη να προσπάθεί, ξανά η αόρατος δύναμις να την εμποδίζει. Τότε κατάλαβε τι έκανε τόσα χρόνια που μάρανε τα νιάτα της μέσα στην ακολασία. Και τότε διηγούνται τα αρχαία συναξάρια έβαλε εγγυήτρια την Παναγιά και την παρηγοριά των αμαρτωλών και έδωσε υπόσχεση να αλλάξει ζωή! Τότε άνοιξε η είσοδος της για τον Ναό και μαζί για την σωτηρία της....
Τράβηξε κατά την έρημο, μοναχικό τρυγόνι σαράντα χρόνους ώσπου το σώμα θάμπωσε, ξεθώριασε η ομορφιά , ρόζιασε το κορμί που εξιλεώθηκε κάτω από τον καυτό λίβα της ερήμου. Οι σάρκες της μάζεψαν, κατά πως την παριστάνουν οι αγιογράφοι, ένα φάντασμα να πλανάται μέσα στην κάψα της ερήμου.
Σε κείνα τα άγια μέρη που ασκήτεψε και ο Τίμιος Πρόδρομος ο Βαφτιστής του Χριστού, ασκήτευε ένας άγιος άνθρωπος ο αββάς Ζωσιμάς. Κάποια μέρα, σαν τούτες τις σαρακοστιανές προ της Μεγάλης Εβδομάδος, βγήκε να προσευχηθεί. Με την άκρα του ματιού του, είδε ένα φάντασμα να τον πλησιάζει... Στάθηκε σιωπηλός ο ασκητής κάνοντας τον σταυρό του, όταν άκουσε το φάντασμα να μιλά με ανθρώπινη λαλιά και να του ζητά να του ρίξει το πανόρασο του να σκεπάσει την γύμνια του τυραγνισμένου κορμιού του που πλέον είχε γυμνωθεί από τα χρόνια εμπρός στα μάτια του Θεού. Του ζήτησε μια χάρη! Να φέρει το Άγιο Σώμα και το Άγιο Αίμα του Χριστού και να την κοινωνήσει. Ξομολογήθηκε με δάκρυα στον συγκλονισμένο ασκητή την ζωή της.Και έτσι όπως εμφανίσθηκε ξάφνου μπροστά του, έτσι έφυγε για το βάθος της ερήμου....
Μ. Πέμπτη ήταν, όταν ο άγιος του Θεού, πήρε τα άχραντα Μυστήρια και πήγε να κοινωνήσει την Μαρία. Έτσι εμφανίσθηκε και πάλι εκείνη ξαφνικά μπροστά του και κοινώνησε με δάκρυα τα Άγια του Θεού! Μια χάρη μόνον του ζήτησε: την ίδια μέρα , τον άλλο χρόνο να πάει εκεί για να την βρει ξανά.... Τον επόμενο χρόνο, ο αββάς, κίνησε Μεγάλη Πέμπτη να πάει να την βρει στην έρημο...Και την βρήκε νεκρή! Την ώρα που σταυρωνόταν ο Χριστός, ανασταινόταν η Μαρία! Όπως ο Χριστός, τράβηξε μαζί του τον ληστή στον παράδεισο, έτσι είχε πιάσει με τον τρυπημένο χέρι του την Μαρία και την οδήγησε στην Βασιλεία των Ουρανών...
Ό Άγιος Σωφρόνιος των Ιεροσολύμων, διέσωσε το συναξάρι της. Και μας διδάσκει πως τους καταφρονεμένους των ανθρώπων, τους αμαρτωλούς μετανοημένους τους πιάνει στα χέρια Του ο Θεός και τους αγιάζει! Η Αγία Μαρία η Αιγυπτία, κατάφερε με τον κλειδί της μετανοίας να ανοίξει την ουράνια Πύλη, την στενήν και τεθλιμένην , την άγουσα εις την Βασιλεία των Ουρανών....
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου