Σκέψεις παρμένες από ένα ημερολόγιο....

... Η άνοιξη βρίσκεται προ των πυλών... Λίγες ημέρες πλέον απομένουν για την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα και τις απαρχές των Παθών του Κυρίου. Ευλογημένος ο μήνας Απρίλιος γιατί μοσκομυρίζει ζουμπούλι και βιολέτα θυμίζοντας μας τις Άγιες ημέρες των Παθών. Η άνοιξη φέρνει την ανάσταση της πλάσεως και το Πάσχα την Ανάσταση του ανθρώπου.

Ο άνθρωπος, ως κορωνίδα της Θείας Δημιουργίας ακολουθεί της φύσεως τους ρυθμούς, ζωντανεύει και πεθαίνει. Πεθαίνει και ανασταίνεται... Μαζί του και η φύσις συμπάσχει στην δική του πορεία προς τον θάνατο που οδηγεί στην απαρχή της ζωής. 

Είναι ωραία εποχή η άνοιξη, γιατί μέσα από την παγωμάρα του θανάτου, εμφανίζεται η ζεστασιά της ζωής. Γιαυτό για εμάς τους Χριστιανούς το Πάσχα είναι αγαπημένη εορτή. Γιατί ενώ η ζωή προηγείται του θανάτου, μέσα από το πρίσμα της Χριστιανικής Πίστεως ο θάνατος μετατρέπεται σε ζωή. Τι ωραίες αναμνήσεις ξυπνούν οι Αναστάσιμες εικόνες μέσα στο νου του ανθρώπου... Τι ωραίες ελπίδες αναπτερώνει ο νικηφόρος παιάνας της Χριστιανικής υμνολογίας που πιστοποιεί την Ανάσταση!

Και όλα αυτά, μέσα στα μοναδικά χρώματα, στις ανεπανάληπτες μυρωδιές που η φύσις επιστρατεύει στην αναγέννηση της... Οι εικόνες διαδέχονται η μία την άλλη. Και ο άνθρωπος βιώνει τα γεγονότα ωσάν να ήταν παρών την στιγμή που συνέβησαν. Από ''τω καιρώ εκείνω'', σε μεταφέρει στο ''σήμερον''. Ακριβώς με την ίδια λεπτότητα που σε παίρνει από το σήμερον ώστε να σε μεταφέρει ''τω καιρώ εκείνω''...

Ωραίες στιγμές ζει ο άνθρωπος και η φύσις γύρω του. Στιγμές που μόνον η καρδιά μπορεί να φυλάξει καλά κλειδωμένες. Ο Απρίλιος λοιπόν , ο καλός αυτός μαντατοφόρος της φύσεως, έρχεται για να μας προετοιμάσει για όσα θα επακολουθήσουν. Είναι ωραίο να ζεις τα γεγονότα κάθε φορά σαν να είναι η πρώτη και η τελευταία....

                                                                                                  π. Θωμάς Ανδρέου