Η Εκκλησία, αποτελεί τον Θεοΐδρυτο θεσμό, τον οποίον καθορίζει ο Ίδιος ο Κύριος επί της γης μετά την Ανάληψη Του στους Ουρανούς. Η Εκκλησία, αποτελεί την φυσική διαδοχή της παρουσίας Του Θεού επί της γης, μέσα από την τέλεση των Ιερών Της Μυστηρίων. Αρχηγός και τελειωτής της Εκκλησίας είναι ο Ίδιος ο Χριστός, ο Οποίος όμως, την ενεργοποιεί δια του Παναγίου Πνεύματος δηλαδή του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδος, Το οποίον εκπορευόμενο από Τον Πατέρα, συντηρεί την Εκκλησία στην διαχρονική της πορεία.
Η κάθοδος του Παναγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής, σηματοδοτεί μία πορεία επιστροφής του ανθρώπου στον απωλεσθέντα Παράδεισο, στην μέθεξη του με τον Δημιουργό στην συμμετοχή του στο καθ΄ομοίωσιν. Η αρχή αυτής της μεγαλειώδους πορείας Της Εκκλησίας, γίνεται όταν οι Απόστολοι, οι στυλοβάτες του Χριστιανικού οικοδομήματος, δέχονται την ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος Το οποίο με την μορφή πυρίνων γλωσσών (Πραξ.2-3) καθιστά τους αγραμμάτους ψαράδες της Γαλιλαίας, θεοκήρυκες Αποστόλους, που δεν θα διστάσουν να φθάσουν έως εσχάτου της γης, ώστε να κηρύξουν το Ευαγγέλιο της Βασιλείας των Ουρανών!
Το
Πανάγιον Πνεύμα, ενεργοποιεί τα τρία αξιώματα του Χριστού, το Αρχιερατικό, το
Προφητικό και το Βασιλικό. Δια του Αρχιερατικού, ενεργοποιεί τα Μυστήρια μέσα
από τα οποία εξασφαλίζεται η ανθρώπινη σωτηρία, μέσα από τα οποία ο άνθρωπος
πλέον μετανιωμένος. μπορεί να συναντήσει την συγχώρηση και το έλεος Του
Θεού. Δια του Προφητικού, ο Παράκλητος, το Πνεύμα της Αληθείας, αποσαφηνίζει τις αιώνιες και ακατάλυτες αλήθειες τις οποίες παρουσίασε ο Χριστός στους
ανθρώπους την περίοδο κατά την οποίαν, ο Θεός εφανερώθει εν σαρκί, ''καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος,
ἐταπείνωσεν ἑαυτόν, γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ''(Φιλιπ.2-8). Δια του Βασιλικού τέλος, κραταιώνεται η Εκκλησία ώστε ακόμα '' αί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς"(Ματθ. 16-18).
Αιώνες τώρα, όσοι την εξεδίωξαν απέτυχαν παταγωδώς! Κάθε προσπάθεια κατά της Εκκλησίας, ακολουθούσε προδιαγεγραμμένη πορεία, αυτήν της αποτυχίας. Αντίθετα, μέσα από τους ατέλειωτους διωγμούς, η Εκκλησία στάθηκε στο πέρασμα των χρόνων ως η μοναδική καταφυγή του ανθρώπου, που αναζητά και βρίσκει την σωτηρία μέσα σε Αυτήν!
Την ημέρα της Πεντηκοστής, η Εκκλησία γιορτάζει την εδραίωση της, ουκ εξ' ανθρώπων, άλλα από τον Ίδιο Τον Θεό. Συνοδεύει τον άνθρωπο, από την στιγμή που για πρώτη φορά θα αντικρίσει το φως της ζωής! Τον κλείνει μέσα στην αγκαλιά Της,βρέφος τεσσαρακονθήμερον και από την ίδια αγκαλιά τον αποχαιρετά από τα επίγεια προς τα ουράνια, από τα φθαρτά στα άφθαρτα και από τα πρόσκαιρα στα αιώνια...
Αυτήν την Μάνα Εκκλησία, που τα ίδια τα παιδιά Της θέλησαν να την διαιρέσουν. Τα ίδια τα παιδιά Της, θέλησαν να την αλλοιώσουν. Τα ίδια τα παιδιά Της, που στην διαχρονική Της πορεία, καταστάθηκαν οι μεγαλύτεροι εχθροί της! Ποιος βλασφήμησε χειρότερα το Πανάγιο Πνεύμα διαπράττοντας ασυγχώρητη αμαρτία; Ο Δέκιος, ο Διοκλητιανός, ο Γαλέριος, ή ο Άρειος, ο Νεστώριος και ο Διόσκουρος που υπήρξαν σάρκα από την σάρκα της;
Ακόμα και σήμερα ποιοι είναι οι αληθινοί πολέμιοι της Εκκλησίας; Εκείνοι που διαπράττουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο όνομα ενός θεού, ή τα εκατομμύρια των αιρετικών που έσχισαν τον άρραφο χιτώνα Του Χριστού; Ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι αρνητές της Εκκλησίας; Εκείνοι που δεν την γνωρίζουν, ή όσοι την αγνοούν ηθελημένα; Ποιοι τέλος καθυβρίζουν τον Παράκλητο; Όσοι δεν Τον αντιλαμβάνονται, ή όσοι στο όνομα Του ενεργούν εις βάρος Της Εκκλησίας;
Η ημέρα της Πεντηκοστής, σηματοδοτεί την αρχή μιας αιώνιας πορείας της Εκκλησίας Του Χριστού επί της γης. Πορείας που έναν σκοπό μόνον έχει: να οδηγήσει ξανά τον άνθρωπο στην απωλεσθείσα θέωση... Ας ευχηθούμε το Πνεύμα το Άγιον να χαρίσει το Φως, εκεί 'όπου προσπαθεί να κυριαρχήσει τον σκοτάδι...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου