Η Χριστιανική Εκκλησία, από της ιδρύσεως Της από τον Δομήτορα Αυτής Ιησού Χριστό, πολεμήθηκε λυσσαλέα στο πέρασμα των αιώνων. Υπέστη διωγμούς οι οποίοι Της χάρισαν τα νέφη των μαρτύρων Της, διωγμούς που την ενίσχυσαν και την ενδυνάμωσαν καθιστώντας την πύλη του Ουρανού, επάνω στην γη! Η αλήθεια της Πίστεως μας, έγκειται στο εξής θαυμαστό γεγονός: πως στάθηκε επί είκοσι και πλέον αιώνες, πολεμουμένη από τους έσωθεν εχθρούς της οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τους ίδιους τους Χριστιανούς!
Από της πρώτης ιστορικής και προσωρινής παύσεως των διωγμών κατά Της Εκκλησίας, εμφανίζονται άλλοι, μεγαλύτεροι διώκτες του Σώματος Του Χριστού, Χριστιανοί και οι ίδιοι, οι οποίοι θέλησαν να αποτειχισθούν από την Εκκλησία Του Χριστού, καθιστώντας εαυτούς αιρετικούς, αφορισμένους, ξεχωρισμένους από την οικογενειακή θαλπωρή της Εκκλησίας!
Η Εκκλησία , κινήθηκε αστραπιαία! Δεν έμεινε σιωπηλή απέναντι στην αποστασία! Με λόγο καυστικό, με θάρρος και με παρρησία κατήγγειλε τους αποσχισθέντας πληροφορώντας τον λαό Της, για τους προβατόσχημους λύκους οι οποίοι δεν εφείσθησαν του ποιμνίου... Και η Εκκλησία, συνέχισε την υψηλή αποστολή Της, η οποία δεν είναι άλλη από τον ευαγγελισμό του λαού Της και την σωτηρία του.
Ποτέ δεν έπαψαν αυτά τα φαινόμενα των πραγματικών εχθρών της Εκκλησίας, των χριστιανών εκείνων που θέλησαν για τους δικούς τους λόγους να εκφύγουν από την σκιά του Σταυρού! Η Εκκλησία, στήριξε την ισχύ Της, στην ενότητα Της. Εάν επέπρωτο περί ενός ιδεολογήματος, η Εκκλησία θα είχε χαθεί προ πολλού στο πέρασμα των χρόνων, θα είχε καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος! Που αλλού μπορείς να το συναντήσεις αυτό: να πριονίζουν το κλαδί επί του οποίου κάθονται και στο τέλος το δέντρο , να στέκει ορθό, έχοντας μόνον χάσει ένα κλαδί...
Εμείς, στην Ελλάδα, ζήσαμε την διαίρεση του Σώματος της Εκκλησίας, το 1924, όταν μέσα από την Εκκλησία, δημιουργήθηκε μία άλλη Εκκλησία, παρόμοια με την πρώτη η οποία αυτοτιτλοφορήθηκε ως γνησία! Φαίνεται όμως το δέντρο από τους καρπούς του..... Ενενήντα χρόνια μετά, η γνήσια Εκκλησία, υποδιαιρέθηκε σε άλλες μικρότερες. Αποτέλεσμα δε αυτής της υποδιαίρεσης σήμερα είναι οι εν Ελλάδι παλαιοημερολογίτες Χριστιανοί αδελφοί μας των δέκα περίπου παρατάξεων...
Την ''δόξα'' της διαίρεσης ζήλεψαν και άλλοι πολλοί, με τελευταίο το παράδειγμα Επισκόπου της Σερβικής Εκκλησίας! Να που οδήγησε το αξίωμα του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, ΄΄ όπου Επίσκοπος εκεί και Εκκλησία'' .... Γιατί ο Ιερομάρτυρας των πρώτων αιώνων, δεν μπορούσε να γνωρίζει πως θα έρθει εποχή ώστε πραγματικά η Εκκλησία να ανήκει στα πρόσωπα και όχι τα πρόσωπα στην Εκκλησία...
Στην Ορθόδοξη Ουκρανία, που μαστίζεται από τον εμφύλιο πόλεμο, υπάρχουν δύο Εκκλησίες, η κανονική και η σχισματική. Το ίδιο και στην Τσεχία! Το αυτό συμβαίνει και στα γειτονικά Σκόπια με την εθνική σχισματική Εκκλησία της ''Μακεδονίας''. Ταυτόχρονα, η εγγυήτρια της ενότητος της Εκκλησίας, η Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, αντιμετωπίζει την καχυποψία και την επιφύλαξη, ακόμα και την αμφισβήτηση όχι μόνον από αλλοθρήσκους αλλά και ομοθρήσκους οι οποίοι διεκδικούν τον ευρηματικό τίτλο της τρίτης Ρώμης, χωρίς ποτέ ιστορικά να υπάρχει δεύτερη....
Αυτός είναι ο Εκκλησιαστικός σπαραγμός! Σε μια εποχή όπου τα πάντα αλλάζουν από την μια στιγμή στην άλλη, έχουμε την πολυτέλεια της διαίρεσης η οποία πάντοτε μέσα της υποκρύπτει την αίρεση! Ένας Παύλος μας χρειάζεται! Ένας Παύλος που με στεντόρεια φωνή θα διακηρύξει πως ο Χριστός δεν διαμοιράζεται! Πως τελικά το μεγαλύτερο λάθος των Χριστιανών κάθε εποχής, ήταν πως πίστεψαν σε πρόσωπα και όχι σε Εκείνον! Έτσι διαιρέθηκε η Εκκλησία του Χριστού. Δεν μπορώ να συνδιαλλαγώ μαζί σου, φεύγω και κάνω την δική μου Εκκλησία!
Κατηγορούμε τους Δυτικούς για σχίσμα όταν εμείς, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί , καταστήσαμε την Εκκλησία προσωπική μας υπόθεση με τις γνωστές συνέπειες. Ιδού λοιπόν το μέγα θαύμα, το οποίον διατρανώνει ότι, η Εκκλησία καθοδηγείται από τον ίδιο τον Θεό! Οι άνθρωποι να προσπαθούν απεγνωσμένα να Την διαλύσουν και ο Θεός να Την κρατά αδιασάλευτη...
Είδα έναν νεαρό ''Αρχιεπίσκοπο'' , άλλης εθνικότητας, να κατηγορεί την Εκκλησία που τον ανέδειξε, την Εκκλησία στην οποία οφείλει αυτό που είναι....Αν τους βγάλεις τα ράσα, κάποιων ''μεγάλων'' στα μάτια των ανθρώπων, πόσο μικροί θα φανούν τελικά...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου