Με αισθήματα βαθιάς θλίψεως, ο Ελληνικός λαός, καλείται να διαγράψει με το επερχόμενο δημοψήφισμα της Κυριακής την πορεία του και το μέλλον του. Ο λαός διχάστηκε μεταξύ ενός ναι και ενός όχι... Τι κρίμα! Κρίμα να επιτρέπουμε σε αυτές τις κρίσιμες ώρες για την Πατρίδα τον εσωτερικό διχασμό μεταξύ του λαού μας.
Τόσο πολύ λοιπόν τυφλωθήκαμε που δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι αυτός ο διχασμός μπορεί να μας οδηγήσει σε τραγικές καταστάσεις που κανείς δεν θέλει ούτε να σκεφθεί; Περάσαμε τόσα χρόνια ανέχειας, ταλαιπωρίας, θλίψεων και δοκιμασιών! Σταθήκαμε με το κεφάλι ψηλά εις πείσμα όλων όσων στοιχημάτισαν στην καταστροφή μας. Επιδείξαμε αλληλεγγύη σε όσους στερήθηκαν το φαγητό, τα φάρμακα και τα ρούχα, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό έναν ξεχωριστό ανθρωπισμό. Κρατήσαμε ο ένας το χέρι του άλλου σε αυτές τις κρίσιμες ώρες! Προδομένοι, ταλαιπωρημένοι, αισθανόμενοι την απαξίωση και τον ευτελισμό απέναντι σε εκείνους που έφθασαν αυτόν τον υπερήφανο λαό στην ένδεια.
Παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, δεχθήκαμε με συμπόνια χιλιάδες μεταναστών που κατέκλυσαν την Πατρίδα μας, διωγμένοι, πεινασμένοι , εξόριστοι από τον τόπο που τους γέννησε. Δακρύσαμε μπροστά στο δράμα της δικής τους προσφυγιάς και από το υστέρημα μας προσφέραμε ότι μπορούσαμε , γιατί δεν ξεχνάμε ποτέ πως το Γένος μας γνώρισε και βάδισε τον πικρό δρόμο της προσφυγιάς.
Σταθήκαμε υπερήφανοι απέναντι σε όσους αδίστακτα θέλησαν να κερδοσκοπήσουν εις βάρος του λαού μας και σίγουρα αυτοί δεν ήταν μόνο ξένοι! Υπήρξαν αρκετοί εθνικοί μειοδότες που θα φανούν υπόλογοι γιατί πλούτισαν εις βάρος αυτού του πολύπαθου λαού.
Και τώρα η Πατρίδα μας, βρίσκεται σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της μακραίωνης ιστορίας της. Καλώς η κακώς, κλήθηκε ο λαός να αποφανθεί... Όλες αυτές τις ημέρες, είδαμε πρωτόγνωρες εικόνες, ακούσαμε τις κραυγές αγωνίας των συνανθρώπων μας που πλέον με το κλείσιμο των τραπεζών αντιμετωπίσουν το φάσμα της πείνας και την ανάγκη επιβίωσης. Πολιορκημένοι όλες αυτές τις ημέρες από τις εικόνες ντροπής, από όσους φρόντισαν να μας πανικοβάλλουν, τρέξαμε να προφτάσουμε να αγοράσουμε τρόφιμα, θαρρείς και αυτά δεν έχουν ημερομηνία λήξεως, θαρρείς πως και αυτά δεν θα τελειώσουν σε κάποια στιγμή.
Τρέξαμε να γεμίσουμε τα ντεπόζιτα των αυτοκινήτων καύσιμα ώστε να έχουμε να κινηθούμε, αν δεν έχουμε να φάμε... Τρέξαμε βιαστικοί να σχηματίσουμε ουρές έξω από τις κλειστές τράπεζες, γνωρίζοντας καλά πως κάποιοι είχαν φροντίσει να αποσύρουν νωρίς τις καταθέσεις τους και να τις διασφαλίσουν και παραταύτα να σταθούν για ώρες όρθιοι , χωρίς να υπολογίζουν πως κάποιοι που στέκονταν στις ουρές αυτές τις ημέρες, δεν είχαν ούτε ένα ευρώ να αγοράσουν ένα κιλό ψωμί... Αυτά κάνει ο πανικός...
Και σήμερα το απόγευμα φάνηκε για τα καλά ο διχασμός, τραγικό φάντασμα του παρελθόντος να προβάλλει απειλητικά. όταν κάποιες χιλιάδες φώναζαν στην πλατεία Συντάγματος όχι και λίγα χιλιόμετρα πιο μακρυά κάποιες άλλες χιλιάδες ανθρώπων φώναζαν ναι... Έλληνες και στην μία περίπτωση, Έλληνες και στην άλλη! Έλληνες διχασμένοι που μέσα στον απόλυτο πανικό της επερχόμενης καταστροφής ξέχασαν πως όσο έχουμε τα χέρια μας ενωμένα κανείς δεν μπορεί να μας καταστρέψει.
Ποτέ δεν θα τολμούσα να εκφράσω την δική μου άποψη στο ναι ή στο όχι, αυξάνοντας τον διχασμό. Στέκω απέναντι σας, με την ευθύνη της πένας μου και με στεντόρεια φωνή , κραυγάζω : Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι! Δεν έχουμε το δικαίωμα, να καταστήσουμε την Ελλάδα μας μια διχασμένη χώρα που έζησε έναν εμφύλιο πόλεμο μετά από μια γενναία απελευθέρωση του τόπου από τους κατακτητές του!
Τέλος, το μεγαλύτερο μέρος του λαού μας πιστεύει στον Θεό, ακόμα και αν πολλές φορές δεν το εκφράζει. Μας ενώνει η κοινή μας πίστη στον Τριαδικό Θεό μας. Μας ενώνει η κοινή ιστορική μας πορεία σε μια χώρα που φρόντισε να δώσει τα φώτα του Πολιτισμού της στον κόσμο. Μας ενώνει η αγάπη για την Πατρίδα μας, για την οποία είμαστε έτοιμοι ακόμα και την ζωή μας να δώσουμε! Μην γίνουμε πιόνια στο άτιμο παιχνίδι του διχασμού!
Πριν πάμε λοιπόν στην κάλπη το αποτέλεσμα της οποίας θα είναι καθοριστικό , ας κάνουμε τον σταυρό μας, αυτό το κοινό σύμβολο για όλους μας που δηλώνει την κοινή μας πεποίθηση πως εφ' όσον έχουμε τον Θεό μαζί μας, κανείς δεν μπορεί να σταθεί απέναντι μας! Ελληνίδες , Έλληνες! Να γνωρίζουμε πως μόνον ενωμένοι θα σταθούμε όρθιοι. Και αυτό αποτελεί υποχρέωση μας απέναντι σε μιαν Ιστορία μέρος της οποίας είμεθα και εμείς! Καλή δύναμη σε όλους! Καλή επιτυχία στην Ελλάδα μας...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου