Μεγάλη η σημερινή ημέρα. Ημέρα μνήμης, ενδόξου παρελθόντος της επιμέρους Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους! Η Ελλάς, θυμάται το ηρωικό όχι που απετέλεσε την αρχή μιας ηρωικής εποποιίας γραμμένης με χρυσά γράμματα. 1940! Πριν από 75 ολόκληρα χρόνια, ένας φιλήσυχος λαός, δέχεται την απειλή του πολέμου από τις υπερδυνάμεις της εποχής εκείνης. Απαντά με ένα μεγάλο ΟΧΙ στην καταπάτηση της Εθνικής του κυριαρχίας, της αξιοπρέπειας του και τότε, αρχίζουν τα δεινά...

Σήμερα, έλαβα ένα e-mail , από την Ιερά Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως, στην οποίαν έχω την τιμή να διακονώ από δεκαπενταετίας, το οποίον ουσιαστικά προωθήθηκε σε εμένα, μιας και ο-η αποστολέας του, θέλησε να μου το στείλει μέσα από την Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως. Επειδή, δεν έχω μάθει να αφήνω αναπάντητα ερωτηματικά, αλλά και ακολουθώντας την προτροπή του Αποστόλου Παύλου '' ειπέ τη Εκκλησία'' (Μτθ.18-17), απεφάσισα αφενός μεν να το δημοσιοποιήσω στους Ιερατικούς στοχασμούς και αφ' ετέρου να απαντήσω μέσα από αυτούς ώστε και την πρέπουσα απάντηση να πάρει ο ανώνυμος αποστολέας αλλά και οι φίλοι που παρακολουθούν τους Ιερατικούς στοχασμούς να καταστούν φιλότιμοι μάρτυρες μιας πολιτισμένης αντιπαράθεσης!

Το κείμενο που ακολουθεί, το έγραψα τον παρελθόντα Ιούνιο, με αφορμή τα ονομαστήρια του Οικουμενικού μας Πατριάρχου. Το έγραψα για τους ''Ιερατικούς στοχασμούς'', αλλά τελικά δεν το ανάρτησα τότε! Ίσως γιατί δεν θέλησα να βρεθούν κάποιοι να σκεφτούν πονηρά... Σήμερα διάβασα κάπου, πως την ημέρα αυτή συμπληρώνει 25 συναπτά έτη Πατριαρχείας... Θέλησα λοιπόν να ξεπεράσω τυχόν ενδοιασμούς και να το καταθέσω με πολύ σεβασμό, για έναν άνθρωπο που συνάντησα ελάχιστες φορές, αλλά πάντοτε αγαπώ και σέβομαι πραγματικά! Σας το παραδίδω λοιπόν, μαζί με τις προσωπικές ευχές μου να Τον ενδυναμώνει ο Θεός χαρίζοντας του υγεία και δύναμη στα υψηλά Του καθήκοντα....