Μόνο θλίψη μπορούν να προκαλέσουν οι δηλώσεις του κυρίου Υπουργού επί της Παιδείας, σχετικά με την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, από τις ορδές των Κεμαλιστών σφαγέων... Θλίψη και πόνο στις καρδιές των απογόνων μαρτύρων του Πόντου καθώς και σε όλους τους Έλληνες που έμαθαν από νωρίς, ότι η Ιστορία του Γένους μας γράφεται με το αίμα των προγόνων μας!
Είναι τουλάχιστον λυπηρό, ο εν λόγω Υπουργός, να χαρακτηρίζει με ''επιστημονική προσέγγιση'' την γενοκτονία 353 χιλιάδων αθώων ανθρώπων, ως εθνοκάθαρση, όταν το Ελληνικό κοινοβούλιο, του οποίου μέλος είναι και ο κ. Υπουργός, έχει αποφανθεί, ρητά και κατηγορηματικά ότι πρόκειται περί ειδεχθούς γενοκτονίας, με καθορισμό ημέρας μνήμης, την 19ην Μαΐου.
Είναι επίσης λυπηρό το γεγονός, πως σε λίγες ημέρες από σήμερα, πιθανόν το ίδιο πολιτικό πρόσωπο να κάνει δηλώσεις για τα ''θύματα'' του Πολυτεχνείου, υποστηρίζοντας πως χρωστούμε την αποκατάσταση της Δημοκρατίας σε αυτά... Δεν είναι τουλάχιστον δίκαιο, να ξεχνάς την άδικη σφαγή τριακοσίων πενήντα και πλέον χιλιάδων νεκρών με ονοματεπώνυμο και να θυμάσαι κάποιους ανώνυμους ΄΄'ήρωες΄΄ που τα ονόματα τους δεν έγιναν ποτέ γνωστά, αλλ' αντίθετα, έγιναν πολύ γνωστά τα ονόματα των ζώντων που μετείχαν στην εξέγερση και στην συνέχεια αποκαταστάθηκαν για πάντα, μαζί με την Δημοκρατία, στο Ελληνικό κοινοβούλιο!
Η Ποντιακή Γενοκτονία, υπήρξε ο προάγγελος μιας άλλης, εκείνης του Μικρασιατικού Ελληνισμού! Αυτές τις ημέρες, βλέποντας με οδύνη τις χιλιάδες προσφύγων από την Συρία, όπου ο εμφύλιος πόλεμος δημιουργεί τις συνθήκες εκτοπισμού χιλιάδων ανθρώπων, με αποτέλεσμα την χωρίς κανένα μέτρο εισροή τους μέσα από την Ελλάδα με τίμημα ακόμα και την ζωή τους, ή τις ζωές των παιδιών τους στην θάλασσα του Αιγαίου, θυμάμαι, τις ''εθνοκαθάρσεις'' που έζησαν οι πρόγονοι μας, σε αυτούς τους τόπους που σήμερα ονομάζουμε αλησμόνητες και πολλές φορές, χαμένες Πατρίδες.
Ο πρόσφυγας, όπου και να βρεθεί, είναι καταδικασμένος να μην έχει ποτέ ξανά Πατρίδα! Εάν ρωτήσει κανείς μια γιαγιά που γεννήθηκε στον Πόντο ή στην Μικρασία, αν ασφαλώς υπάρχουν σήμερα, κανείς δεν θα σου πει, πως είναι καλύτερα εδώ! Τα μάτια τους, μέχρι να σφαλιστούν για πάντα, στην Πατρίδα τους ατένιζαν! Το ίδιο συμβαίνει τώρα και στην Συρία. Δεν μπορώ να φανταστώ πως ο ιστορικός του μέλλοντος, θα αποτιμήσει τον ξεριζωμό αυτών των ανθρώπων, χαρακτηρίζοντας τον, ως Εθνοκάθαρση... Μελετώ την ιστορία... Και διαπιστώνω με τρόμο, πως τελικά μας εκδικείται όταν την αγνοούμε διότι απλά επαναλαμβάνεται...
Το αν θα αποδεχθεί τον όρο γενοκτονία ένα πρόσωπο ή όχι, ή το αν θα χαρακτηρίσει ως συνωστισμό την σφαγή στην αποβάθρα της Σμύρνης κάποιο άλλο, είναι αδιάφορο! Τα πρόσωπα εναλλάσσονται με γοργούς ρυθμούς στο πέρασμα του χρόνου. Το θέμα είναι, οι απόγονοι αυτών των μαρτυρικών ανθρώπων, να τους κρατούν για πάντα ζωντανούς, στις θύμησες της ψυχής τους. Το μόνο βέβαιο είναι, πως θα πρέπει να ικετεύουμε όλοι τον Θεό, να μην επιτρέψει να ζήσουν οι νεοέλληνες, αυτά που έζησαν οι πρόγονοι μας... Πέραν τούτου, είναι γνωστό πως το αίμα δύσκολα καθαρίζει! Ακόμα όμως και αν συμβεί αυτό, πάντα κάτι θα θυμίζει, πως το έγκλημα ακόμα και αν παραγραφεί, δεν παύει να έχει γίνει...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου