Για μια ακόμα φορά ο
κόσμος θυμάται εκείνην την νύκτα η οποία έμελλε να διαχωρίσει την
ανθρώπινη ιστορία στην προ και στην μετά Χριστόν
εποχή. Εικοσιένα αιώνες μετά, ο άνθρωπος παραμένει ακόμα στο πνεύμα
και όχι στην ουσία αυτής της νύκτας.
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ .
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
Η ενανθρώπισις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
«Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει, και τέξεται
Υιόν και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ».[2]
Η
προφητική αυτή φράση, διατυπώνεται από τα χείλη του Προφήτου Ησαΐου, επτά
περίπου αιώνες προ της γεννήσεως του Χριστού. Εκπληρώνεται εκείνην την νύκτα,
στην μικρή πόλη της Βηθλεέμ , όπου μέσα σε μία φάτνη, συντροφιά με τα άλογα
ζώα, ενσαρκώνεται ο Θεός, ''σχήματι εὑρεθεὶς
ὡς ἄνθρωπος'' [3],
ώστε με την ενανθρώπιση Του, να θεώσει τον άνθρωπο…
Τελικά, ακραίες φωνές δεν υπάρχουν μόνο μέσα στην Εκκλησία!
Με έκπληξη ακούσαμε μέλος του Εθνικού κοινοβουλίου, της κυβερνώσας πολιτικής παρατάξεως , να καταφέρεται εναντίων των πολυτέκνων, σε μια παρόμοια και ταυτόχρονα εκ διαμέτρου αντίθετη επίθεση σαν αυτή που παρακολουθήσαμε προ ημερών από εκκλησιαστικό πρόσωπο!
Ο της θείας ελευθερίας επώνυμος...
‘’Ως
καλλονὴν τῶν ἱερέων Ὅσιε, καὶ προτροπὴν τῶν Ἀθλοφόρων ἅπαντες, εὐφημοῦμεν καὶ αἰτοῦμέν
σε, Ἱερομάρτυς Ἐλευθέριε. Τοὺς πόθῳ σου τὴν μνήμην ἑορτάζοντας, κινδύνων πολυτρόπων
ἐλευθέρωσον, πρεσβεύων ἀπαύστως, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.’’ Μέσα στο ηρωικό πάνθεον των μαρτύρων της Χριστιανικής
Εκκλησίας, προβάλει μία ευγενής νεανική φυσιογνωμία, ενός Επισκόπου των πρώτων
χριστιανικών αιώνων, τότε που η Εκκλησία ευρισκομένη ακόμη στα σπάργανα της ,
υπήρξε και ελευθέρα αλλά και ζώσα.
Κάλεσμα δίχως ανταπόκριση! Σκέψεις στην παραβολή της πρόσκλησης του Δείπνου. (Κυριακή ΙΑ' Λουκά)
Για μια ακόμα φορά, ο Χριστός χρησιμοποιεί ένα παράδειγμα διαχρονικό ώστε να γίνει κατανοητός απ' τους ακροατές Του. Μιλά για μια πρόσκληση σε δείπνο... Όχι απλό δείπνο, αλλά δείπνο μέγα! Πριν λοιπόν θελήσουμε να ζωντανέψουμε στην σκέψη μας την παραβολή αυτή, ας βάλουμε πρώτα τον εαυτό μας, ως οικοδεσπότη απέναντι σε προσκεκλημένους.
Κηρύγματα μίσους, σε μέρες αγάπης...
Είναι δύσκολο για έναν απλό κληρικό να σχολιάσει σκέψεις ενός Μητροπολίτου... Είμαι βέβαιος πως αν συμβεί αυτό, θα γίνει ανώνυμα ή με ψευδώνυμο. Προτιμώ όμως, τις απόψεις μου να τις εκφράζω με το όνομα μου, πάντα με σεβασμό χωρίς καμία προσπάθεια προσωπικής επιβολής των δικών μου σκέψεων σε άλλους.
Ο των Μυρέων φρουρός...
‘’ …Εις οποιανδήποτε νήσον και αν αποβιβασθής, θα
απαντήσης τον ναόν του Αγίου Νικολάου μικρόν η μέγαν, με μάρμαρα ή με πλίνθους. Ο Άγιος Νικόλαος είναι ο παππούς του
ναυτικού μας, η γλυκυτέρα του ναύτου παραμυθία, των θαλασσών ο Άγιος…’’[1]
Με αφορμή τον θάνατο ενός ανθρώπου...
Λένε ότι ο προβληματισμός γεννά την σκέψη. Προσωπικά υποστηρίζω ότι και η σκέψη γεννά προβληματισμό. Σκέφθηκα λοιπόν , αν θα έπρεπε να καταθέσω την άποψη μου δημοσίως για ότι ακολούθησε μετά την αναγγελία του θανάτου του γνωστού ηθοποιού Μηνά Χατζησάββα.
Στον χαρισματικό αχθοφόρο της αγάπης του Χριστού...
Ήταν στην δεκαετία του 1990, όταν άκουσα για πρώτη φορά το όνομα π.
Πορφύριος... Όλοι μιλούσαν για τον χαρισματικό Γέροντα που διέμενε στο
ησυχαστήριο του, στην περιοχή Μήλεσι-Αττικής και όπου τον επισκέπτονταν
καθημερινά άνθρωποι ώστε να ζητήσουν την ευλογία Του και να δεχθούν τις
παρηγορητικές συμβουλές Του. Δεν είχα την ευλογία να Τον γνωρίζω
προσωπικά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)