Για μια ακόμα φορά, ο Χριστός χρησιμοποιεί ένα παράδειγμα διαχρονικό ώστε να γίνει κατανοητός απ' τους ακροατές Του. Μιλά για μια πρόσκληση σε δείπνο... Όχι απλό δείπνο, αλλά δείπνο μέγα! Πριν λοιπόν θελήσουμε να ζωντανέψουμε στην σκέψη μας την παραβολή αυτή, ας βάλουμε πρώτα τον εαυτό μας, ως οικοδεσπότη απέναντι σε προσκεκλημένους.
Ετοιμασία, φροντίδα, μεράκι, μερικές από τις λέξεις που ταιριάζουν σε μια τέτοια περίσταση. Ο οικοδεσπότης περιμένει τους προσκεκλημένους. Περιμένει συγκεκριμένα πρόσωπα τα οποία ονομαστικά έχει προσκαλέσει. Προϊόντος του χρόνου, διαπιστώνει πως τελικά τα πρόσωπα αυτά δεν θα έρθουν! Βρίσκουν φτηνές δικαιολογίες οι οποίες σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την άρνηση! Τι απογοήτευση για τον οικοδεσπότη... Δεν υπολόγισαν την πρόσκληση, δεν σκέφτηκαν την ετοιμασία! Τι επιπολαιότης...
Κάπως έτσι, μπορεί να αντιληφθεί ο αναγνώστης των Ιερών Κειμένων ή ο ακροατής του Θείου κηρύγματος, την ευαγγελική παραβολή που μιλά για ένα κάλεσμα δίχως ανταπόκριση. Ο Χριστός περιγράφει ένα μεγάλο δείπνο. Και όταν όλα είναι έτοιμα, στέλνει άνθρωπο δικό του, ώστε να υπενθυμίσει την πρόσκληση στους προσκεκλημένους. Ο άνθρωπος πηγαίνει για να εισπράξει από αυτούς μιαν κεκαλυμμένη άρνηση. Δικαιολογίες χωρίς καμία βαρύτητα, δικαιολογίες που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι, να εκθέσουν τον δικαιολογούμενο. Άπραγος και απογοητευμένος επιστρέφει στον οικοδεσπότη. Δεν θέλησε να έρθει κανείς...
Τότε ο οικοδεσπότης αιφνιδιάζει με την απόφαση του. Οργισμένος απέναντι στην απαξίωση που του έδειξαν οι προσκεκλημένοι του, παραγγέλλει στον άνθρωπο του να βγει και να φέρει όλους όσους θα απαξίωναν -εάν παρίσταντο- οι προσκεκλημένοι του. Πήγαινε του λέει και φέρε μου από τους δρόμους και τις πλατείες, πτωχούς, και αναπήρους και τυφλούς. Κάλεσε τους κοντά μου!
Όταν ολοκληρώνεται η αναζήτηση, ο οικοδεσπότης πληροφορείται πως υπάρχει ακόμα χώρος! Αυτός και αν είναι αιφνιδιασμός... Πήγαινε - λέει στον άνθρωπο του- και φέρε μου όποιον βρεις μπροστά σου να γεμίσει ασφυκτικά το σπίτι μου! Σε διαβεβαιώνω- συνεχίζει- πως όλοι όσοι προσκλήθηκαν και με απαξίωσαν, κανείς από αυτούς δεν θα είναι συγκοινωνός μου στο δείπνο! Και τούτο, διότι πολλοί μπορεί να είναι οι προσκεκλημένοι από εμένα, αλλά λίγοι είναι αυτοί που αξίζουν της πρόσκλησης μου...
Πολλές φορές οι άνθρωποι, απαξιώνουμε τους συνανθρώπους μας.Πιστεύουμε πως η Βασιλεία των Ουρανών μας ανήκει δικαιωματικά! Και μέσα σε αυτήν, δεν χωρά κανείς που δεν μοιάζει σε εμάς... Να λοιπόν πως ο Θεός, ανατρέπει την λογική των ανθρώπων. Στο δικό Του τραπέζι χωρούν, όλοι όσοι δέχονται την απαξίωση, τον ευτελισμό, την αποπομπή... Αντίθετα, ο Ίδιος το λέγει, ΔΕΝ χωρούν όσοι νομίζουν πως η θέση τους στο τραπέζι αυτό, είναι αναφαίρετο δικαίωμα, προσωπική τους κατάκτηση...
Κάτι καλύτερο από εμάς τους ανθρώπους, ήξερε ο Θεάνθρωπος Χριστός, όταν μας διαβεβαίωνε ότι: ''ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ'' (Ματθ.21-31). Όταν έρθει η ώρα, θα εκπλαγούμε βλέποντας πως τελικά η Βασιλεία των Ουρανών, δεν είναι απόκτημα αλλά κατάκτηση! Και την πύλη της διαβαίνουν, όσοι την βρήκαν κλειδωμένη από τους ανθρώπους και διάπλατα ανοιγμένη από τα χέρια του Θεού... Ξέρει καλύτερα ο Θεός...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου