Με έκπληξη ακούσαμε μέλος του Εθνικού κοινοβουλίου, της κυβερνώσας πολιτικής παρατάξεως , να καταφέρεται εναντίων των πολυτέκνων, σε μια παρόμοια και ταυτόχρονα εκ διαμέτρου αντίθετη επίθεση σαν αυτή που παρακολουθήσαμε προ ημερών από εκκλησιαστικό πρόσωπο!
Ο κ. Βουλευτής χωρίς καμία ντροπή είπε τα εξής: «Τους έχω γραμμένους ( τους πολύτεκνους) στα
παλιά μου τα παπούτσια, τους απεχθάνομαι, γνωρίζοντας το πολιτικό κόστος» Αισθάνομαι απογοήτευση πρωτίστως ως γόνος πολύτεκνης οικογένειας ,ακούγοντας έναν πολιτικό να αναφέρεται τόσο απαξιωτικά απέναντι στις πολύτεκνες οικογένειες! Πολύ περισσότερο πληροφορούμενος ότι ο εν λόγω, εκλέγεται στην γειτονική Δράμα, μια περιοχή το μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων είναι Πόντιοι και επίσης σε μεγάλα ποσοστά πολύτεκνοι!
Ασχέτως αν προκαταβάλει πως του είναι αδιάφορο το πολιτικό κόστος, διερωτώμαι αν ο κ. Βουλευτής θέλησε με τον τρόπο αυτό να δείξει πως ζήλεψε ακραίες εκκλησιαστικές φωνές και θέλησε να τις μιμηθεί! Αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω πως είναι δυνατόν ένας Έλληνας πολιτικός να απαξιώνει σχεδόν υβριστικά χιλιάδες, όχι δεκάδες, χιλιάδες Ελλήνων πολυτέκνων που αν μαζέψεις τα παιδιά τους στην πλατεία Συντάγματος είναι αρκετά να ρίξουν μια ολόκληρη κυβέρνηση όπως επίσης και να την εκλέξουν!
Σε μια χώρα που καθημερινά συρρικνώνεται και γερνάει πρόωρα, σε μια χώρα που τα επόμενα χρόνια το δημογραφικό θα είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης της, σε μια χώρα με χιλιάδες λαθρομεταναστών αγνώστων λοιπών στοιχείων, είναι όχι απλά άτοπο αλλά επικίνδυνο να ακούς από βουλευτή πως ''απεχθάνεται'' τους πολυτέκνους!
Ξέρει αυτός ο κύριος που ο λαός τον κατέστησε βουλευτή, πως μεγαλώνουν τα παιδιά τους οι πολύτεκνοι; Ρώτησε να μάθει πως καταφέρνουν να σπουδάσουν αυτά τα παιδιά; Προσπάθησε να πληροφορηθεί πριν εκφράσει την απέχθεια του, τι αισθάνθηκε η πολύτεκνη μάνα ή η πολύτεκνη γιαγιά όταν κάποιοι της έκοψαν ένα επίδομα 200 ευρώ το δίμηνο που έπαιρνε ως τιμητική σύνταξη από το κράτος ώστε να μπορεί τέτοιες μέρες να κάνει ένα δώρο στα εγγόνια της, ένα ζήτημα για το οποίον και έχω εκφραστεί (βλ. εδώ) παλαιότερα;
Όχι κύριε Βουλευτά! Το λιγότερο που έχετε να κάνετε είναι να ζητήσετε δημόσια συγνώμη! Αλλιώς δεν θα διαφέρετε καθόλου από κάποιους άλλους ''ακραίους'' που φαντάζομαι πριν λίγες ημέρες σας έκαναν επίσης να απεχθάνεστε! Τέλος, η όποια απέχθεια μπορεί να εκφραστεί από τον ίδιο τον λαό με την μορφή απαξίωσης στα πρόσωπα που ο ίδιος εμπιστεύτηκε και τελικά για μια ακόμη φορά αισθάνθηκε προδομένος! Τουλάχιστον πλέον, κανείς δεν θα μπορεί να πει ότι οι ακραίες φωνές, αποτελούν προνόμιο μόνον της Εκκλησίας...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου