Πολλές φορές, περνώντας μέσα από την πανέμορφη Θεσσαλονίκη, είχα την επιθυμία να δω από κοντά αυτό το υπέροχο μνημείο την λεγομένη ''Ροτόντα'' του Αγίου Γεωργίου. Μια- δυο φορές που το επιχείρησα η πόρτα ήταν κλειστή.
Συλλείτουργα χωρίς λαό;
Υπηρετώντας την Εκκλησία στην επαρχία, παρακολουθώ την ''εκκλησιαστική επικαιρότητα'' μέσα από την νέα μόδα των Εκκλησιαστικών ιστοσελίδων, που άθελα τους πολλές φορές, προσφέρουν ''στοιχεία'', σε όσους εμφορούμενοι από την εσωτερική τους άρνηση, αναζητούν στοιχεία αρνητικής έκφρασης εις βάρος της ιδίας της Εκκλησίας.
Χριστουγεννιάτικη Ανάσταση!
Ποιος θα μπορούσε να φαντασθεί, ενενήντα τέσσερα χρόνια μετά από την καταστροφή της Μικρασίας, πως θα ερχόταν η στιγμή, στην ίδια προκυμαία που το 1922 χάθηκαν οι ζωές εκατοντάδων χριστιανών μαζί με τις χαμένες ελπίδες ενός ολόκληρου άμαχου πληθυσμού, να ακουστούν ξανά οι ψαλμωδίες στα απομεινάρια της αρχαίας Εκκλησίας της Ανατολής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)