Φίλες και φίλοι καλημέρα σας και καλό
μήνα. Αισθάνομαι την ανάγκη σήμερα, να εκφράσω την ευγνωμοσύνη της ψυχής μου προς
όλους όσους προσέτρεξαν να συμβάλλουν με τον δικό τους τρόπο στην συλλογή
διαφόρων ειδών τροφίμων και ενδύσεως, για τους πρόσφυγες που έφθασαν στην
περιοχή μας. Ξέρω πως κάποιοι διαφωνούν με την πράξη μας αυτή!
Όχι για κανέναν
άλλο λόγο, οι Έλληνες ξέρουν να αγαπάνε, αλλά διότι το προσφυγικό ζήτημα εξελίσσεται
δραματικά μέρα με την ημέρα. Όλοι μας είμαστε επιφυλακτικοί βλέποντας την
αδιαφορία των ισχυρών, απέναντι σε γυναικόπαιδα που αναγκάστηκαν να φύγουν από
τον τόπο τους. Όμως, όσο και προβληματισμένοι να είμαστε, όσο και να αγωνιούμε
για το μέλλον της Πατρίδος μας, αυτό δεν μας κάνει να ξεχάσουμε ότι η φιλοξενία,
αποτελεί αρχαία των προγόνων μας παράδοση, η οποία ολοκληρώνεται μέσα από τον
Παύλειο λόγο:΄΄ουκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι
ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ΄΄(Γαλ. 3,28).
Εκφράζω την ευγνωμοσύνη της ψυχής μου, στους ενορίτες της Νέας Ηρακλείτσας, που
έσπευσαν να συνδράμουν στην προσπάθεια καθώς και τους συνεργάτες μου για την
καταγραφή και την μεταφορά! Είμαι υπερήφανος γιατί ο Θεός με έταξε να διακονώ
τέτοιες ευγενικές και φιλότιμες ψυχές και απέναντι σε αυτή τους την αγάπη μόνον
την προσευχή μου μπορώ να ανταποδώσω σε εκείνους.
Σας ευχαριστώ αδέρφια μου,
γιατί για μια ακόμα φορά, μου ενισχύετε την πεποίθηση πως τελικά, όλα να τα
χάσουμε, την συμπόνια, την ανθρωπιά και την αγάπη δεν πρόκειται να την απολέσουμε.
Εύχομαι, σύντομα το δράμα αυτών των ανθρώπων να πάψει, να μπορέσουν να φύγουν
για τις χώρες που επιθυμούν και ποτέ, μα ποτέ, το δράμα αυτό, να μην το ζήσουμε
ξανά, όπως στο παρελθόν, στην Πατρίδα μας.
Ο Θεός να ευλογεί την Ελλάδα και τους
Έλληνες που διδάσκουν ακόμα τον ίδιο πολιτισμό που δίδαξαν οι πρόγονοι μας,
μέσα από την βιωματική φιλοσοφία που δεν έχει ανάγκη τα Νόμπελ της επιβράβευσης,
αλλά γίνεται η ίδια ανάγκη μίμησης απ’ όλους όσους πίστεψαν σε έναν ευρωπαϊκό
πολιτισμό, που ολοκληρώνεται εκεί που κλείνουν τα σύνορα της Ευρώπης….
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου