Ξέχωρη η αυριανή ημέρα για τους απανταχού της γης Ορθοδόξους Χριστιανούς. Ημέρα κατά την οποίαν όλοι μας προσκαλούμαστε να γιορτάσουμε ένα γεγονός που σημάδεψε την ιστορική πορεία της Εκκλησίας μέσα στον χρόνο: την αναστύλωση των Αγίων Εικόνων!
Σε αυτήν την ιστορική της πορεία, η Εκκλησία αντιμετώπισε πολλά και σοβαρά προβλήματα. Αντιμετώπισε διωγμούς, που Της χάρισαν εκατομμύρια μαρτύρων, αντιμετώπισε αιρέσεις που Την πλήγωσαν, αντιμετώπισε σχίσματα που Την πονούν ακόμα... Η Εκκλησία σαν σώμα, αποτελούμενη από τους πιστούς Της με Αρχηγό και Δομήτορα Της τον Ιησού Χριστό, δεν έπαψε ποτέ να πονά και δεν έπαψε τον πόνο Της, να τον μετατρέπει σε ενίσχυση των ανθρώπων που μέσα στην αγκαλιά Της, βρίσκουν την σωτηρία!
Την αυριανή ημέρα, θυμόμαστε μια σκοτεινή περίοδο στην ζωή Της Εκκλησίας, όταν κατά τον 8ο μΧ αιώνα, ξεσπά στο βυζάντιο μια διαμάχη που έμελλε να γίνει γνωστή ως εικονομαχία, η οποία και διαίρεσε το ζωντανό σώμα Της Εκκλησίας δηλαδή τους χριστιανούς Της. Η σκοτεινή αυτή περίοδος, κράτησε περίπου εκατόν δεκαέξι χρόνια! Μέσα στα χρόνια αυτά, γενναίοι ομολογητές της Πίστεως μας, δεν δίστασαν ακόμα και την ζωή τους να δώσουν υπερασπιζόμενοι την Πίστη τους.
Κάποιοι ακόμα θεωρούν τις Ιερές Εικόνες ως είδωλα... Δυστυχώς, αυτή η άποψη δεν αφορά μόνον τους αιρετικούς που αλλοιώνουν την Διδασκαλία της Εκκλησίας μας, αλλά και κάποιους ''ορθοδόξους'' που θεωρούν πως οι Ιερές εικόνες μπορούν να γίνουν αιτία να καταργήσουν το Θεόσδοτο δώρο του Μυστηρίου της Μετανοίας, την εξομολόγηση, μιας και νομίζουν πως είναι αρκετό να αναζητήσουν μια εικόνα να εξαγορευτούν τις αμαρτίες τους, ώστε δι' αυτής να ''εξασφαλίσουν'' την συγχώρεση.
Η διαμάχη αυτή, έληξε τελικά το 842 μ.Χ. όταν η ευσεβής Αυτοκράτειρα Θεοδώρα, αποκατέστησε επίσημα τις Ιερές Εικόνες, αποδίδοντας τες στην τιμητική και μόνον προσκύνηση του χριστιανικού πληρώματος της Εκκλησίας. Είναι γνωστόν πως στην Ορθόδοξη παράδοση, «ἡ τῆς εἰκόνος τιμὴ ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει», όπως διακηρύττει ο Μέγας Βασίλειος (Για το Άγιο Πνεύμα, XVIII 45, P.G. 32, στ.
149 C.). Τιμή η οποία σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως λατρεία μιας και μέσα από την προσκύνηση του προσώπου, ο κάθε Χριστιανός, τιμά τους αγώνες του εικονιζομένου που τον κατέστησαν κληρονόμο της Βασιλείας του Θεού και ταυτόχρονα δέεται μυστικά, να καταφέρει να τον μιμηθεί ώστε και ο ίδιος να κατακτήσει την δική του θέση στην Θριαμβεύουσα Εκκλησία.
Οι Ιερές Εικόνες, χαρακτηρίστηκαν ως τα βιβλία των αγραμμάτων, μιας και μέσα από αυτές, ο προσκυνητής τους, αντιλαμβάνεται την αγιότητα όχι ως μια αφηρημένη έννοια, αλλά ως βιωματική πράξη προσέγγισης του ακτίστου με το κτιστό, του δημιουργήματος με Τον Δημιουργό, του ανθρώπου με τον Θεό.
Έτσι παρέμεινε στην παράδοση της Εκκλησίας η τιμή των Αγίων Εικόνων, την αναστήλωση των οποίων εορτάζουμε αύριο. Όμως, η ημέρα γεννά προβληματισμό για όλους μας! Τι γνωρίζουμε για την πίστη μας; Δηλώνουμε την Πίστη μας στην Ορθόδοξη Εκκλησία, την γνωρίζουμε όμως; Ή εμμένουμε εθιμικά στην θρησκευτική μας ταυτότητα αγνοώντας θεληματικά - γιατί κανείς δεν μας εμποδίζει να μάθουμε- τις βασικές Δογματικές Αρχές της Πίστεως μας, επάνω στις οποίες στηρίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα της Πίστης μας!
Τιμούμε τις Εικόνες των Αγίων μας. Τις προσκυνούμε με την παρηγορητική ελπίδα της μεσιτείας Τους προς Τον Τριαδικό Θεό. Για να φτάσουμε όμως εκεί, οφείλουμε να γνωρίζουμε τι ακριβώς πιστεύουμε. Οφείλουμε να μάθουμε την Πίστη μας, ώστε αν χρειαστεί να μπορέσουμε να την προασπιστούμε. Δεν είναι δυνατόν, να υπερασπίζεσαι κάτι που δεν γνωρίζεις! Σε αυτήν την προοπτική, ποτέ δεν είναι αργά! Μελετώντας προσεκτικά την Αγία Γραφή, με την απαραίτητη και αυθεντική ερμηνεία των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, κάνουμε το πρώτο μεγάλο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Γνωρίζοντας την Πίστη μας καλύτερα, έχουμε την δυνατότητα να αντιληφθούμε πως είναι δυνατόν, τόσους αιώνες τώρα, η Εκκλησία ως ο αυθεντικός ερμηνευτής της Πίστης να επιβιώσει όχι από όσους την εξεδίωξαν χωρίς να Την γνωρίζουν, αλλά από όσους την πολέμησαν και συνεχίζουν να την πολεμούν ανελέητα, γιατί δεν μπόρεσαν να Την κατανοήσουν... Να καταλάβουν τις αιώνιες αλήθειες Της μπροστά στις οποίες καμιά ανθρώπινη διδασκαλία δεν μπορεί να σταθεί!
Για εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, οι εικόνες είναι τα λάβαρα της Πίστεως μας. Έτσι μόνον μπορεί κάποιος να καταλάβει τους λόγους που οι μαρτυρικοί πρόσφυγες πρόγονοι μας, όταν εκδιώχθηκαν από τις αλησμόνητες Πατρίδες, προσπάθησαν και διέσωσαν τις Άγιες εικόνες Τους, που τους συντρόφεψαν στην ώρα του ξεριζωμού τους. Διέσωσαν την πίστη των προγόνων τους μεταφέροντας στα χέρια τους, αυτοί οι αληθινοί ομολογητές της Πίστεως μας, ότι Ιερότερο, ότι υψηλότερο μπορούσαν να περισώσουν: Την Πίστη τους!
Απλοί άνθρωποι, καθάριες ψυχές, που αντικρίζοντας την Εικόνα Του Χριστού και της Παναγιάς μας, καταλάβαιναν χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις την μοναδικότητα της Χριστιανικής Πίστης απέναντι σε όλα τα θρησκευτικά συστήματα της ανθρώπινης ιστορίας: Πως μόνον μέσα από την αυθεντική Χριστιανική διδασκαλία ,μπορείς να δεις τον Θεό να γίνεται άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο Θεό!
Αξίζει λοιπόν όχι απλά να γιορτάζουμε την Ορθοδοξία μιαν ημέρα, αλλά να την γνωρίζουμε καθημερινά για όλη την ζωή μας. Αναγνωρίζοντας με τον τρόπο αυτό, την Μάνα που μας αναγέννησε και που μας συντροφεύει με αγάπη στην πορεία της ζωής , κρατώντας μας το χέρι στον δρόμο προς την αιωνιότητα...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου