Αν κάποιος θελήσει σήμερα να χαρακτηρίσει κάποιον άπιστο, τον ονομάζει Θωμά, χάριν του γεγονότος που μας υπενθύμισε η Εκκλησία μας, της λεγομένης δηλαδή ''ψηλαφήσεως ''έτσι όπως περιγράφεται από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, στο εικοστό κεφάλαιο στους στίχους 19 έως 31 με το οποίο και ολοκληρώνεται το Ευαγγέλιο του Ιωάννου.
Βέβαια, πολλοί νομίζουν ότι όντος υπήρξε ψηλάφηση, κάτι που ασφαλώς δεν συνεπάγεται εκ των Ιερών Ευαγγελίων. Αντ' αυτού, υπάρχει μόνον η ομολογία της Αναστάσεως του Κυρίου με μία δωρική φράση του Αποστόλου Θωμά : ''ο Κύριος μου και ο Θεός μου!''
Αν μελετήσει κάποιος την πορεία του Θωμά δίπλα στον Ιησού Χριστό, αντιλαμβάνεται πως πρόκειται για έναν καλής προαιρέσεως άνθρωπο ,αυθόρμητο και εκφραστικό που δεν φοβάται τον θάνατο για την αγάπη του Χριστού (Ιωαν. 11-16) κάτι που τελικά συμβαίνει μερικά χρόνια αργότερα στις Ινδίες, όπου έφθασε κυρήσοντας Χριστό Εσταυρωμένο και Αναστάντα όπου μαρτύρησε και ετάφη.
Για τους περισσότερους, ο Θωμάς είναι γνωστός μέσα από την φαινομενική ''απιστία'' όπως την χαρακτηρίζουν. Αυτό, αδικεί το πρόσωπο του χαρισματικού και θαρραλέου μαθητού Του Κυρίου μας, μιας και εδώ δεν έχουμε απιστία, αλλά δυσπιστία. Δεν λέει δηλαδή πως , ότι και να δω δεν πρόκειται να πιστέψω, αλλά, εάν δεν δω, δεν θα πιστέψω! Έχει διαφορά... Άλλο δεν πιστεύω και άλλο δεν μπορώ να πιστέψω.
Πόσοι από εμάς σήμερα δεν λέμε κάτι παρόμοιο με αυτό που είπε ο Θωμάς πριν δύο χιλιάδες χρόνια; Πόσοι από εμάς δεν αναζητούμε να ψηλαφίσουμε το θαύμα, όταν αυτό μας προσπερνά ακόμα και στην καθημερινότητα μας την στιγμή που εμείς δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε; Το θαύμα της ζωής, το θαύμα της αγάπης, το θαύμα της συμπόνιας που καθημερινά μας προσπερνά! Εμείς, ως θαύμα ορίζουμε ό,τι η λογική και τα μάτια δεν μπορούν να περιορίσουν ενώ στην πραγματικότητα, θαύμα είναι ότι τα ξεπερνά!
Τελικά είναι ο πλέον πιστός Του μαθητής! Το κατάλαβε καλύτερα ο Χριστός όταν για δεύτερη φορά εμφανίζεται στους μαθητές Του ώστε να απευθυνθεί μόνον στον Θωμά, σε εκείνον που Τον χρειαζόταν περισσότερο απ' όλους τους άλλους! Ο Θωμάς είναι λοιπόν ο άνθρωπος που πιστοποιεί μέσα από την δυσπιστία του, την Ανάσταση, το θαύμα δηλαδή που ξεπερνά τα μάτια και την ανθρώπινη λογική.
Χθες δέχτηκα δεκάδες αν όχι εκατοντάδες ευχές από φίλους που εξέφρασαν την αγάπη τους για την ημέρα, αγάπη την οποία και ανταποδίδω με αισθήματα ευγνωμοσύνης προς όλους! Ωστόσο, επιμένω να γιορτάζω τα ονομαστήρια την ημέρα μνήμης που είναι η 6η Οκτωβρίου, τότε που δεν τον γιορτάζει κανείς, τότε που η έκφραση της πίστεως μέσα από την δυσπιστία του, έχουν ξεχαστεί πλέον... Τότε, που ο Απόστολος Θωμάς, ο πλέον πιστός μαθητής του Ιησού, δεν χαρακτηρίζεται ως ''άπιστος'' αλλά ως πιστός! Ευχαριστώ και πάλι θερμά όλους τους φίλους και αδελφούς που με κάθε τρόπο επικοινώνησαν μαζί μου για να μου εκφράσουν την αγάπη τους! Παρακαλώ θερμώς και για τις προσευχές τους...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου