Η μέρα που ανατέλλει, σηματοδοτεί την έναρξη της προσκυνηματικής επισκέψεως στην Αγία Πόλη με πρώτο σταθμό το κέντρο της Χριστιανοσύνης, τον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως στα σπλάχνα του οποίου κρύβεται ο Πανάγιος Τάφος Του Χριστού μας, το αιώνιο και ακατάλυτο σύμβολο της ελπίδας για την αιωνιότητα. Στην πόλη όπου συναντώνται οι τρεις μεγαλύτερες μονοθεϊστικές θρησκείες,ο Ιουδαϊσμός, ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ που χρησιμοποιεί στοιχεία και των δύο.
Τα θρησκευτικά κέντρα , οι τόποι λατρείας των τριών αυτών θρησκειών, είναι για τους Εβραίους το εναπομείναν τοίχος των δακρύων από τον αύλειο χώρο του αρχαίου Ναού του Σολομώντος, για τους Χριστιανούς ο Ναός της Αναστάσεως με τον Πανάγιο Τάφο του Σωτήρος Χριστού και για τους Μουσουλμάνους το τέμενος του Ομάρ, η τέμενος Άλ- Άκτσα, το οποίον έχει κτισθεί εκεί που κάποτε δέσποζε ο Δεύτερος Ναός μετά από αυτόν του Βασιλέως Σολομώντα, του Ζοροβάβελ που σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να συγκριθεί σε κάλλος με τον πρώτο και μέσα στον οποίον κάποτε βρισκόταν η κιβωτός της Διαθήκης.
Αυτός είναι και ο λόγος της διεκδικήσεως του τόπου όπου σήμερα βρίσκεται το τέμενος του Ομάρ, από τους Εβραίους που επιθυμούν κάποτε να ξαναδούν να υψώνετε στο σημείο αυτό ο περικαλλής πρώτος Ναός του σοφότερου μεταξύ των ανθρώπων, Σολομώντα. Ασφαλώς για τους μουσουλμάνους το τέμενος του Ομάρ με τον χρυσό τρούλο που το ξεχωρίζει μέσα στην Αγία Πόλη, αποτελεί κέντρον θρησκευτικής ευλάβειας για αυτούς μιας και στην παράδοση τους, ο ''προφήτης'' Μωάμεθ ανελήφθη από το σημείο αυτό για τον ουρανό, έπειτα από την ολονύχτια πορεία του από την Μέκκα.
Εκατοντάδες άνθρωποι κάθε φυλής και γλώσσας έχουν κατακλύσει τον Πανίερο της Αναστάσεως Ναό, παραμονή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού με το παλαιό ημερολόγιο ( 26/13-9). Οι Ρωμαιοκαθολικοί, ή Λατίνοι έχουν και αυτοί λιτανεία πέριξ του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου και των λοιπών εσωτερικών του Ναού προσκυνημάτων , δηλαδή της Ιεράς Αποκαθηλώσεως, του Φρικτού Γολγοθά, της ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού, που περιλαμβάνονται μέσα στον Μεγάλο Ναό. Τι συναισθήματα προκαλεί το γεγονός πως βρισκόμαστε δίπλα στον Τάφο Του Χριστού μας βλέποντας εκατοντάδες ανθρώπους διαφορετικών δογμάτων και ομολογιών να προσεύχονται με διαφορετικές γλώσσες στον ίδιο Θεό!
Περιδιαβαίνοντας μέσα στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως, αισθάνεσαι τα γεγονότα να ζωντανεύουν μέσα σε αυτήν την Εκκλησία που στα σπλάχνα της κρύβει τους πολυτιμότερους θησαυρούς επί της γης. Να συνταιριάζει αρμονικά τον θάνατο και την ζωή, την Σταύρωση και την Ανάσταση του Θεού και του ανθρώπου.
Εισερχόμενος από την Αγία Αυλή προς τον Ναό, ο προσκυνητής αντικρίζει την σκισμένη κολόνα εκ της οποίας θαυματουργικά το Ι549 μ.Χ. με την προσευχή του Ορθοδόξου Πατριάρχου Ιεροσολύμων εξήλθε το Άγιο Φως, όταν οι Αρμένιοι τον εμπόδισαν να εισέλθει εντός του Παναγίου Τάφου για να κάνει ότι επί αιώνες τώρα συμβαίνει την ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου, να βγάλει με τα χέρια του μέσα από τον Πανάγιο Τάφο το Φως της Αναστάσεως! Αυτό και μόνον το γεγονός, μαρτυρά πως μόνον μέσα στην Ορθόδοξη Πίστη, υπάρχει η αλήθεια και το φως!
Το πρώτο που βλέπεις εισερχόμενος μέσα στον Ναό, είναι μια πέτρινη πλάκα επάνω στην οποίαν τέθηκε το Σώμα Του Χριστού μας μετά την αποκαθήλωση Του από τον Γολγοθά, που σε θωρεί σιωπηλός να περνάς μπροστά Του, ανυποψίαστος για όσα συνέβησαν εκεί πριν από είκοσι αιώνες... Εάν θέλεις να ακολουθήσεις την ιστορική σειρά των Ιερών γεγονότων πρέπει πρώτα να ανέβεις τα σκαλοπάτια του Γολγοθά, για να δεις το σημείο του βράχου που στήθηκε ο Σταυρός του Χριστού μας, εκεί που πέθανε ο Θεός μία φορά, για να ζήσει ο άνθρωπος για πάντα! Να δεις τα βράχια που δέχτηκαν το ακατάλυτο σύμβολο της ειρήνης και της αγάπης τον Τίμιο Σταυρό, που από την στιγμή εκείνη καθαγιάζεται και καθαγιάζει ταυτόχρονα με το επισφράγισμα του κάθε Χριστιανό συνοδεύοντας τον από την στιγμή της γέννησης του, έως και τον θάνατο του...
Στο κέντρο του Ναού, κάτω από τον τεράστιο τρούλο του σαν την διαμαντόπετρα στην κορυφή του πολύτιμου χρυσού δακτυλιδιού δεσπόζει μεγαλοπρεπέστατο το Ιερόν Κουβούκλιον του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου μέσα από τον οποίον εκπηγάζει το Άγιο Φως, φωτίζοντας έστω για λίγο τον σκοτισμένο μας κόσμο. Οι απόγονοι του Ιερού Τάγματος των Σπουδαίων, οι σημερινοί Αγιοταφίτες Πατέρες που καθημερινά αγωνίζονται ώστε ποτέ το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων να μην πάψει να είναι Ελληνικό και Ορθόδοξο, δίνοντας καθημερινά την δική τους μαρτυρία , μέσα από αντίξοες συνθήκες για την διαφύλαξη των Παναγίων Προσκυνημάτων.
Εντυπωσιάζει το γεγονός πως μέσα στον Ναό της Αναστάσεως συνυπάρχουν- όχι πάντα αρμονικά- εκκλησίες άλλων δογμάτων , όπως των Ρωμαιοκαθολικών, των Αρμενίων και των Κοπτών. Ο μεγαλύτερος και κεντρικότερος Ναός ανήκει στους Ορθοδόξους και περιμετρικά του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου βρίσκονται οι Εκκλησίες των υπολοίπων δογμάτων. Πίσω ακριβώς από το Ιερό βήμα του Ορθοδόξου Ναού, βρίσκονται δύο παρεκκλήσια, του Αγίου Λογγίνου του Εκατοντάρχου που βλέποντας τα γενόμενα την ώρα της Σταυρώσεως ομολογεί την Θεότητα του Χριστού μας, καθώς και αυτό της στήλης επί της οποίας έδεσαν τον Χριστό κατά την διάρκεια των εμπτυσμών, των μαστίγων και των κολαφισμών , της άκρας ταπείνωσης που προηγείται της Σταύρωσης.
Στο ίδιο σημείο, όπισθεν του Ιερού βήματος και σε βάθος κάποιων μέτρων, βρίσκεται ο τόπος της ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη. Εκεί κάθε χρόνο, αυτήν την εύσημο ημέρα κατέρχεται λιτανευόμενος ο Σταυρός του Ηρακλείου, αιρόμενος επί της κεφαλής του Πατριάρχου καθότι εμπεριέχει το μεγαλύτερο ίσως τμήμα στον κόσμο από το Τίμιο Ξύλο του Σταυρού.
Είναι μοναδική η εμπειρία το να βλέπεις τους κληρικούς με προεξάρχοντα τον Πατριάρχη να περιφέρουν τον Σταυρό του Χριστού, τον ευλογούντα σύμπασα την Του Χριστού Εκκλησία ψάλλοντας το ''Σώσον Κύριε τον λαόν Σου'' ακριβώς όπως συνέβει πριν τόσους αιώνες όταν ο Τίμιος Σταυρός απελευθερώθηκε από την αιχμαλωσία των αλλοθρήσκων... ( συνεχίζεται)
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου