«ἄξιόν ἐστι τὸ
ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον λαβεῖν τὴν δύναμιν καὶ τὸν πλοῦτον καὶ σοφίαν καὶ ἰσχὺν
καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ εὐλογίαν» (Ἀποκ. ε΄ 12).
Μια λευκασμένη
μορφή, προβάλει σήμερα ανάμεσα μας, μορφή σεβάσμια που εφελκύει τα βλέμματα
όλων όσων βρίσκονται μέσα σε τούτον τον αρχαίο της Ελευθερουπόλεως Ναό, το
μνημειακό υπόσκαπτο της πόλεως σύμβολο, που σαν μεγάλη αγκαλιά δέχεται
καταστόλιστος τους προσκυνητές του!
Μια λευκασμένη
μορφή που μας συγκέντρωσε σήμερα εδώ, ώστε να θυμηθούμε πως, στο πέρασμα των
αιώνων, η Εκκλησία Του Χριστού στηρίχτηκε και κραταιώθηκε πάνω σε δύο γερά
θεμέλια, την μαρτυρία και το μαρτύριο, ώστε μέσα από αυτούς τους δύο πυλώνες να
επιβεβαιωθεί ότι, η Εκκλησία του Χριστού δεν υπήρξε απλώς μια ιδέα, αλλά ένα
βίωμα που μπορεί ακόμα και τον θάνατο να τον μετατρέψει σε απαρχή της ζωής!
Ο στρατιωτικός
που αγέρωχα ιππεύει το άτι του, είναι ο Θαυματουργός Άγιος Μηνάς, ο λαοφιλής
μάρτυρας του Χριστού που παρά το ότι μαρτύρησε πριν από δεκαεπτά αιώνες,
συνεχίζει να ζει στις καρδιές των ανθρώπων που με ευλάβεια πολύ τον επικαλούνται!
Ο Άγιος Μηνάς, ένας από τα δισεκατομμύρια των Αγίων της πίστεως μας, που λάμπουν
ως αστέρες φαεινοί στο ουράνιο της Εκκλησίας στερέωμα. Μαρτύρησε σαν σήμερα,
στις αρχές του 4ου αιώνος και ενώ οι διώκτες του οδηγήθηκαν μοιραία
στην λήθη εκείνος παραμένει ζωντανός όπως και η Εκκλησία του Χριστού που
σταυρώνετε αλλά και ανασταίνεται όπως ο Αρχηγός και τελειωτής της πίστεως μας
Ιησούς Χριστός!
Πόσοι τύραννοι
θέλησαν να νικήσουν την Εκκλησία, διερωτάται ο Ιερός Χρυσόστομος; Πόσα τηγάνια; πόσα καμίνια, δόντια θηρίων,
ξίφη ακονισμένα; Όμως δεν την νίκησαν. Που είναι εκείνοι, που την πολέμησαν;
Έχουν σιγήσει και παραδόθηκαν στην λήθη. Και που είναι η Εκκλησία; Λάμπει
περισσότερο από τον ήλιο. Τα δικά τους σβήστηκαν, τα δικά της είναι αθάνατα. Αν
όταν ήταν λίγοι δεν νικήθηκαν, τώρα που η οικουμένη γέμισε ευσέβεια, πως
μπορείς να την νικήσεις;[1]
Το γεγονός πως
γεννήθηκε από ειδωλολάτρες γονείς, δεν κατέστει δυνατόν να κρατήσει μακριά τον
Άγιο Μηνά από το μήνυμα της αγάπης του Ευαγγελίου. Ο Χριστιανισμός ξεπερνά τα
όρια μιας εθνικής Εκκλησίας έτσι ώστε να επιβεβαιωθεί ο Παύλειος λόγος: ‘’ οὐκ ἔνι ᾿Ιουδαῖος οὐδὲ ῞Ελλην, οὐκ ἔνι δοῦλος
οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ’’.[2]
Η Αίγυπτος
είναι η επίγεια πατρίδα του, αλλά εκείνος νωρίς αποζητά την ουράνια πραγματική
πατρίδα! Αυτός εξάλλου δεν είναι και ο προορισμός όλων μας, αφού ‘’ οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε
μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν’’; [3] Σε αυτήν την αναζήτηση μας προσκαλεί σήμερα ο τιμώμενος
οικουμενικός της Χριστιανικής Εκκλησίας Άγιος, στην αναζήτηση της πορείας προς
τον ουρανό.
Αυτή
όμως η αναζήτηση δεν είναι ούτε χωρίς κόπο ούτε χωρίς πόνο. Στους αιώνες που
πέρασαν μυριάδες ανθρώπων πέθαναν για την αγάπη του Χριστού! Αυτοί που
ονομάστηκαν για πάντα μάρτυρες! Όμως, η έννοια του μάρτυρα σήμερα απογυμνώθηκε
από την αληθινή της αξία έτσι όπως την βίωσαν οι Άγιοι, οι φίλοι του Θεού. Συν
τω χρόνω, μάρτυρες θέλησαν να αποχτήσουν και οι μεταγενέστερες θρησκείες που
φύτρωσαν απάνω στην γη! Θρησκείες που δεν κατάφεραν να σταθούν μπροστά στο
Χριστιανισμό και να τον νικήσουν! Τον πολεμούν έως και σήμερα σε μια μάχη
καταδικασμένη να αποτύχει!
Μάρτυρας
θεωρείται για κάποιους σήμερα ο εκτελεστής δεκάδων ανθρώπων που στο όνομα ενός
Θεού περιζωσμένος με θάνατο καταδικάζει αθώες ψυχές σ’ έναν ανίερο πόλεμο! Αυτή
είναι λοιπόν η μεγάλη διαφορά των Χριστιανών μαρτύρων από όλους όσους θέλουν να
ταυτίσουν τον άδικο φόνο των άλλων με την δική τους ‘’ομολογία’’. Οι Χριστιανοί
μάρτυρες, αιώνες τώρα ως άκακα αρνία οδηγούνται στην σφαγή προσευχόμενοι ακόμα
και για τους ίδιους τους δημίους τους! Έτσι λοιπόν ‘’ἄξιόν ἐστι τὸ ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον λαβεῖν τὴν δύναμιν
καὶ τὸν πλοῦτον καὶ σοφίαν καὶ ἰσχὺν καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ εὐλογίαν’’.[4]
Ποιος θα
μπορούσε λοιπόν να φαντασθεί ότι, όσα διαβάζουμε στα αρχαία μαρτυρικά συναξάρια
θα τα βλέπαμε με την βοήθεια της τεχνολογίας να επαναλαμβάνονται σε κάποιες
γωνιές αυτού του πλανήτη που επιθυμεί την αυτοκαταδίκη του! Ποιος θα μπορούσε
να φανταστεί ότι, ο Άγιος Μηνάς συνεχίζει να εμπνέει με το δικό του μαρτύριο
και άλλους ακόμα μάρτυρες του Χριστού μας, άνδρες, γυναίκες ακόμα και
γαλακτοτροφούντα βρέφη που η μάχαιρα του θανάτου τα αρπάζει βίαια από την
μητρική αγκαλιά!
Θέλει
καρτεροψυχία και γενναιότητα το μαρτύριο! Αυτήν την γενναιότητα που έδειξε και
ο Θαυματουργός Μηνάς, υπακούοντας στον λόγο του Χριστού μας: ‘’μη φoβηθήτε από των απoκτεννόντων τo σώμα,
την δε ψυχήν μη δυναμένων απoκτείναι’.’[5]
Έτσι, οδηγήθηκε στο μαρτύριο ο Άγιος, με την τόλμη της ομολογίας της πίστεως
του και από την γη, βρέθηκε στον ουρανό στην ποθεινή πατρίδα της ουρανίου
Βασιλείας.
Από νωρίς
όμως, η συνείδηση των πιστών του απέδωσε τα εύσημα της ευλάβειας αρχής
γενομένης από τον Μεγάλο Αυτοκράτορα Άγιο Κωνσταντίνο που ανέγειρε μεγαλοπρεπή
Ναό επί του τάφου του Μάρτυρος κοντά στην Μαρεώτιδα λίμνη νοτιοδυτικά της Αλεξάνδρειας.
Ταυτίστηκε ο Άγιος με θαυμαστά σημεία που ξεπερνούν κάθε έννοια λογικής. Η
επίκληση του ονόματος Του, αρκεί για την άμεση παρέμβαση Του σε εκείνον που Τον
ζητά. Ηράκλειο, Ελευθερούπολη, Καστοριά, Σαλαμίνα, σήμερα σημαιοστολισμένες
γιορτάζουν τον πολιούχο τους, τον προστάτη τους από τους κινδύνους, τον φρουρό
και αρωγό τους.
Έτσι και εμείς
σήμερα, ταπεινοί προσκυνητές σε έναν φωταγωγημένο αρχαίο Ναό που επιστέγασε τις
προσευχές και τα δάκρυα, τους στεναγμούς και τις δεήσεις ανθρώπων που
καθημερινά σκοινοβάτησαν μεταξύ της χαράς και της λύπης, της πτώσης και της
ανάτασης!
Χθες, ο
Επίσκοπος μας, μίλησε για αντίσταση! Αντίσταση και ανάταση σε ότι προσπαθεί να
αφανίσει από την ψυχή μας ιερά και όσια με τα οποία γαλουχηθήκαμε. Αντίσταση και ανάταση σε ότι μας αποδυναμώνει
πνευματικά, αντίσταση και ανάταση σε ότι μας απομακρύνει από τις ρίζες μας. Πράγματι,
δίνουμε όλοι μας έναν αγώνα αντίστασης έναν αγώνα μαρτυρίας του βιώματος της
Πίστεως έναν αγώνα στον οποίον όμως δεν ήμαστε μόνοι μας! Δίπλα μας υπάρχουν οι
Άγιοι, που σαν οδοδείκτες μας δείχνουν την πορεία προς τον ουρανό. Σήμερα, αυτή
την ευλογημένη μέρα ας ζητήσουμε από τον Θαυματουργό Άγιο Μηνά να σταθεί αρωγός
στον αγώνα μας και βοηθός στην κοπιαστική μας πορεία, σκοπός της οποίας είναι η
κατάκτηση της Βασιλείας των Ουρανών, Αμήν.*
*Ομιλία εκφωνηθείσα κατά την εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνά, πολιούχου Ελευθερουπόλεως, κατά την Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Ελευθερουπόλεως, υπό του π. Θωμά Ανδρέου την 11ην Νοεμβρίου 2016.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου