Η είδηση έπεσε σαν πραγματική βόμβα στα δελτία ειδήσεων! Ακούστηκε ακόμα πιο εντυπωσιακός ο κρότος της, σε μια εποχή όπου η οικονομική κρίση στην χώρα μας, συνεχίζει την εφιαλτική της πορεία. Κάποιος σε κάποια περιοχή της χώρας, βρέθηκε να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο της περιοχής του.
Οι γιατροί του νοσοκομείου, του είπαν πως έπρεπε κάποιος να πάει στο σπίτι του ώστε να του φέρει κάποιο ιατρικό μηχάνημα που ήταν απαραίτητο σε εκείνον. Με έκπληξη τον άκουσαν να αρνείται πεισματικά και όταν επέμειναν ο υπερήλικας ασθενής τους αποκάλυψε πως δεν ήθελε να πάει κάποιος στο σπίτι του, γιατί μέσα στον τοίχο, είχε κρύψει... 3.000 χρυσές λίρες!!!
Με την παρουσία εισαγγελέα και των αστυνομικών αρχών της περιοχής, ο τοίχος ανοίχτηκε , οι λίρες βρέθηκαν και καταμετρήθηκαν μαζί με το υπέρογκο ποσό των τετρακοσίων χιλιάδων ευρώ και στην συνέχεια κατατέθηκαν στην τράπεζα έως ότου ο κάτοχος τους ανανήψει...
Μου θύμισε μια παλιά αληθινή παρόμοια ιστορία, με λίγο διαφορετική έκβαση και θέλησα να την μοιραστώ απόψε μαζί σας. Σε περιοχή της Κρήτης, ένας παππούς, ζούσε ολομόναχος μέσα στο σπίτι του. Τα ανίψια του, ανεχόμενα την ιδιοτροπία του, πήγαιναν να δουν τι κάνει, να του πάνε λίγο φαγητό, να καθαρίσουν κάπως το σπίτι.
Κάθε φορά που πήγαιναν μέσα και μέχρι ο γέρος να τους πετάξει ''κλωτσηδόν'' κατά το δη λεγόμενον από το σπίτι του γιατί αυτό γινόταν κάθε φορά, έβλεπαν σε ένα σημείο του σπιτιού μια επιγραφή με καλλιτεχνικά ωραία γράμματα που έγραφε την Αναστάσιμη αναγγελία: ''τι ζητείτε, τον ζώντα μετά των νεκρών;'', φράση που ασφαλώς παραπέμπει στην ένδοξο του Κυρίου Ανάσταση!
Στο σημείο αυτό του τοίχου, είχε σκάψει και είχε τοποθετήσει έναν μικρό θησαυρό! Είχε επιμεληθεί με τέτοιο τρόπο το πράγμα, που κανένας δεν θα μπορούσε να υποπτευθεί τι κρύβει στο σημείο εκείνο του τοίχου! Όμως, βλέπεις ισχύει το γνωμικόν : ''μωραίνει Κύριος ον βούλεται
απολέσαι''. Όπως ο πρώτος της ιστορίας μας, αναγκάστηκε να ''ομολογήσει'' γιατί δεν ήθελε να μπουν στο σπίτι του, έτσι και ο δεύτερος, χωρίς να το γνωρίζει είχε ομολογήσει, με τρόπο που η μωρία του τον έκανε να πιστεύει πως αυτός, ήταν ο πλέον έξυπνος άνθρωπος επί της γης! Έλα όμως που πάντα υπάρχουν εξυπνότεροι απ' όσους το πιστεύουν αυτό!
Ο γέρος ασθένησε και εκών άκων, οδηγήθηκε στο δωμάτιο του πλησιέστερου νοσοκομείου. Εκείνος εκεί, αλλά το μυαλό του στο σπίτι... Τι γίνονται άραγε, διερωτάτω. Παρά την αγωνία του όμως, δεν είχε επιλογές! Το μόνο που τον ανακούφιζε ήταν η σκέψη: '' που να πάει εκεί το μυαλό τους...''!
Ο γέρος έγινε καλά! Προσωρινά βέβαια, γιατί όταν έφθασε ''αγαλλομένω ποδί'' στο σπίτι του, λίγο αργότερα επέστρεψε ξανά στο νοσοκομείο... Αυτή την φορά όχι όμως σε δωμάτιο, αλλά στον ψυχρό νεκροθάλαμο...
Τι είχε συμβεί; Όταν έφτασε ο γέρος στο σπίτι, άνοιξε και μπήκε με τα μάτια στραμμένα στο τοίχο όπου βρισκόταν η αγαπημένη του επιγραφή... Τρόμος τον κυρίευσε. Έπεσε στο πάτωμα ασθμαίνων και το τελευταίο πράγμα που είδαν τα μάτια του πριν ξεψυχήσει ήταν η επιγραφή! Η ίδια με αυτήν που είχε τοποθετήσει με τα χέρια του στο σημείο του τοίχου! Το ίδιο μέγεθος, τα ίδια γράμματα, αλλά με άλλο κείμενο που έγραφε: '' ουκ έστιν ώδε αλλ' ηγέρθη''!!! Τα ανίψια του, είχαν φροντίσει να τον ξαλαφρώσουν διαπαντός από την βασανιστική αγωνία... Και ο μεν γέρων πορεύτηκε εις τόπον αναπαύσεως, τα δε ανίψια του, έγιναν πλούσιοι στην ''υγειά'' του μακαρίτη που τόσο πολύ εν ζωή τους είχε βασανίσει...
Στην περίπτωση του πρώτου θησαυροφύλακα, τα δελτία ειδήσεων δεν ανέφεραν κάτι για συγγενείς! Το μόνον βέβαιο είναι, πως εις τοιαύτας περιπτώσεις, πάντοτε βρίσκονται συγγενείς τρίτου, τετάρτου και πέμπτου βαθμού, ενίοτε δε, παντελώς άγνωστοι ακόμα και σε αυτόν που τόσα χρόνια μάζευε νομίζοντας πως σε αυτήν την ζωή υπήρξε ο εξυπνότερος των ανθρώπων...
π. Θωμάς Ανδρέου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου