Το έτος 2021 αποτελεί ορόσημο μιας και συμπίπτει με τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, αυτού του θαύματος που συνέβη μετά από τέσσερις αιώνες δουλείας σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως αποτελεί την απαρχή της αλλαγής της παγκόσμιας ιστορίας.

Πάντα με προβλημάτιζε η "λογική" του Θεού απέναντι σε δυο πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στις ευαγγελικές περιγραφές. Το πρώτο έχει όνομα, Ιούδας... Απόστολος, επιλεγμένος απ' τον Ίδιο τον Χριστό. Ο άνθρωπος που τον συνόδεψε για τρία χρόνια όταν Εκείνος περπάτησε μεταξύ των ανθρώπων. Τον είδε να θεραπεύει λεπρούς. Να χαρίζει το φως σε τυφλούς, να απελευθερώνει από τα δεσμά της αμαρτίας τους μετανιωμένους αμαρτωλούς...

Στην απαρχή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, της πιο κατανυκτικής περιόδου του λειτουργικού έτους, η Εκκλησία μας υπενθυμίζει ένα ιστορικό γεγονός που συνέβη το 842 μ.Χ στην Κωνσταντινούπολη και σηματοδότησε την οριστική παύσει της θλιβερής περιόδου της εικονομαχίας, μιας περιόδου που ταλάνισε το σώμα Της Εκκλησίας για περίπου έναν αιώνα.

Εικόνες θλίψης και ντροπής ταυτόχρονα! Προχθές, οδός Σταδίου στο κέντρο της Αθήνας, ομάδα νεαρών διαδηλωτών τους, οποίους είδαμε να βεβηλώνουν εικόνα της Παναγίας φωνάζοντας ταυτόχρονα "να πεθάνει η Ελλάδα να ζήσουμε εμείς, στο διάολο η οικογένεια, θρησκεία και πατρίς". Αυτά τα νεαρά άτομα χωρίς καμία συναίσθηση βεβήλωσαν προκλητικά την εικόνα της Παναγίας, προσβάλλοντας με τον τρόπο αυτό το θρησκευτικό συναίσθημα χιλιάδων Ελλήνων πιστών Χριστιανών. 

Σήμερα με αφορμή την ημέρα μνήμης του Οσίου Γερασίμου του Ιορδανίτου κάθισα να χαράξω λίγες γραμμές  μιας και θυμήθηκα το προσκύνημα μας στο μοναστήρι του στην έρημο του Ιορδάνου στα χρόνια που διακονούσα ως ιεροκήρυκας στην Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως. Είχαμε πάει λοιπόν κληρικοί και λαϊκοί στους Αγίους Τόπους για προσκύνημα, με προεξάρχοντα τον σεπτό Μητροπολίτη. Μεταξύ άλλων πήγαμε και στο Μοναστήρι του Αγίου όπου εκεί θαυμάσαμε τον κόπο και τον αγώνα του ηγουμένου γέροντα Χρυσοστόμου.

Στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Απόκρεω, ο Απόστολος Παύλος απευθυνόμενος στην Εκκλησία της Κορίνθου μιλά για την διάκριση με την οποία πρέπει να πορευόμαστε πάντοτε στη ζωή μας. Την περίοδο κατά την οποία ο Παύλος απευθύνεται στους Κορινθίους μέσα από την επιστολή του, είχε δημιουργηθεί ένα πρόβλημα μεταξύ των μελών της εκκλησιαστικής κοινότητας  σχετικά με το ζήτημα της κατάλυσης των ειδωλοθύτων, δηλαδή των κρεάτων που προέρχονταν από τις ειδωλολατρικές θυσίες.