Στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Απόκρεω, ο Απόστολος Παύλος απευθυνόμενος στην Εκκλησία της Κορίνθου μιλά για την διάκριση με την οποία πρέπει να πορευόμαστε πάντοτε στη ζωή μας. Την περίοδο κατά την οποία ο Παύλος απευθύνεται στους Κορινθίους μέσα από την επιστολή του, είχε δημιουργηθεί ένα πρόβλημα μεταξύ των μελών της εκκλησιαστικής κοινότητας σχετικά με το ζήτημα της κατάλυσης των ειδωλοθύτων, δηλαδή των κρεάτων που προέρχονταν από τις ειδωλολατρικές θυσίες.
Η διχοστασία που είχε προκύψει μεταξύ τους, είχε να κάνει με την βρώση αυτών των κρεάτων που για κάποιους θεωρούνταν ιερά λόγω της χρήσης τους σε ειδωλολατρικές θυσίες, σε αντίθεση με κάποιους άλλους που συνειδησιακά δεν είχαν πρόβλημα να τα καταναλώσουν αφού οι ειδωλολατρικές θυσίες είχαν να κάνουν με ανύπαρκτους Θεούς.
Αυτό είχε δημιουργήσει μια διαφωνία στην οποία ο Απόστολος Παύλος, έρχεται να απαντήσει με μιαν μόνο λέξη: την διάκριση! Οι πατέρες της Εκκλησίας μας, θεωρούν την διάκριση ως την μεγαλύτερη των αρετών! Τι σημαίνει όμως διάκριση;
Η λέξη διάκριση προέρχεται από το ρήμα διακρίνω =ξεχωρίζω, βλέπω καλά. Αυτό σημαίνει κυρίως πως πρώτα βλέπω τον εαυτό μου και στην συνέχεια τον άλλον, τον συνάνθρωπο μου. Πρώτα κρίνω αυστηρά τον εαυτό μου και μετά τους άλλους! Πριν λίγες μέρες ακούσαμε την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Ο Φαρισαίος, με την αδιακρισία που τον χαρακτηρίζει οδηγείται στην κατάκριση του Τελώνη ο οποίος τελικά δικαιώνεται στα μάτια Του Θεού.
Ο Απόστολος Παύλος τονίζει στους Κορινθίους ότι δεν είναι το φαγητό που μας οδηγεί στην αρετή και τους μιλά με διάκριση για την διάκριση! Δεν μιλά με λόγο αφοριστικό αλλά προτρεπτικό, "οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύωμεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα" τους λέει.
Παρακάτω όμως δίνει τον ακριβή ορισμό της αρετής της διάκρισης: "βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν", δηλαδή, «Προσέξετε μήπως το ελεύθερο δικαίωμά σας γίνει αιτία να σκοντάψουν και να πέσουν εκείνοι που η πίστη τους είναι αδύνατη». Μην συμβεί από δική μας υπαιτιότητα και κατάχρηση της ελευθέρας βουλήσεως μας να σκανδαλιστεί ο αδελφός μας. Ποια είναι αυτή η ελευθερία που μπορεί κάποιον αδύνατο στην πίστη να τον τραυματίσει πνευματικά;
Αν δούμε βαθύτερα και όχι απλά ερμηνευτικά στην μετάφραση του κειμένου, ο Απόστολος Παύλος μιλά για την διάκριση της ελευθερίας αλλά και την διάκριση της αγάπης, στοιχεία από τα οποία πρέπει να εμφορείται ο άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό. Πολλές φορές μπορεί η δική μας αδιακρισία να προβληματίσει και ασφαλώς να σκανδαλίσει τον αδελφό μας.
Στην περίπτωση των Κορινθίων, το ζήτημα της κατανάλωσης των ειδωλοθύτων γεννά σκανδαλισμό σε όσους δεν είναι στερεωμένοι στην πίστη. Αυτό θέλει να αποφύγει ο Απόστολος Παύλος και μέσα από τον εποικοδομητικό του λόγο αυτό υποστηρίζει.
Πολλές φορές θέτουμε ως βασικό κριτήριο την δική μας πνευματικότητα αγνοώντας πως δεν συμβαίνει το ίδιο με όλους τους ανθρώπους. Εδώ ισχύει ο νόμος της διάκρισης με γνώμονα την αγάπη. Υπάρχουν άνθρωποι που νηστεύουν με λιγότερη αυστηρότητα από κάποιους άλλους. Ίσως κάποια προβλήματα υγείας να μην τους επιτρέπουν αυστηρότερη νηστεία. Αυτό μπορεί να συζητηθεί μεταξύ του ενδιαφερομένου και του πνευματικού του.
Ποια είναι εδώ η διάκριση; Αυτός που νηστεύει με κάποια επιείκεια χάριν των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει δεν θα το κάνει προκλητικά απέναντι στους άλλους ώστε να μην τους σκανδαλίσει και ταυτόχρονα οι άλλοι, που μπορεί να αγνοούν το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, δεν θα τον κατακρίνουν για αυτό. Αυτό είναι το μέτρο της αγάπης. Μοναδικό κριτήριο για την αναζήτηση της οδού της σωτηρίας για όλους μας. Το Αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής μάς δείχνει τον δρόμο. Σε εμάς επαφίεται το αν θα τον ακολουθήσουμε ή όχι.
π. Θωμάς Ανδρέου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου